gün cumartesi,
gözlerindeki kahvede okey mi oynasam
yancý mý olsam rengine
bilemedim..
kararsýzlýk iþte
bir tabu R yi çekip
bir tabuyu daha yýkar mýyým diyorum
bir tabur fikrin cirit attýðý kahven’de
kalbine kurduðum taht kirasýný
bahtýma çýkacak aþk ile takas edeyim diyorum
bunun için ferhat olmaya gerek duymayýp
aslý’ gibidir kaþesini kalbimde taþýyorum
seviyorum,
öleceðini bile bile ölesiye yaþayan nefs gibi
biteceðini bile bile bitimsiz bir yola düþmek gibi
hayýr sana demedim kahveci
kalp taþýna bitecekti bu oyun
bir tabuya gömülmeseydi eðer
rengiyle saki..
aþk þamda kayýsýdýr þimdi
aþk þamdanda mum fitili
aþkþamdan kaldým aþkým
anlasana halimi
rengine verdiði rahatsýzlýktan ötürü özür dilemeli haki
hayýr sana demedim
saki kýlýklý kahveci..
gün cumartesi
vakti boldu kalemin
yarýn pazara gider
ertesi gün dönerim..
unutmadan,
þiiri okuduktan sonra uçur
kaðýttan bir uçakla
düþerse kanadýný aç
aþk, kara kutusunda..