ellerini koltuk altýnda sýkýþtýrýp, ýsýnýrsýn o gün
kalbinde aþk güden çoban’dan kalma cýlýz ateþte
saklanýr yaþýn
nem tutan bulutlar altýnda
kirpik uçlarýnda tomurcuk açan yalnýzlýðý
gözlerin silecek’ elbet
silmesine de
rengime takýlýr her defasýnda
avluya çýkar çocukluðun
taþlarýn üstünde yalýnayak uðurlarsýn gün batýmýný
parmaklarýnla tararsýn
mýsýr koçanýndan bozma, o püskülün saçýný
yabancý bir el dokunur omzuna o an
dokunur piþmanlýðýn
ürperir için
ateþi külle örterken bir yandan
rüzgar sýr kapar dudaðýndaki fýsýltýdan
aðlarsýn,
ardýnda býraktýðýn tek kiþilik gölgene
gölgen ki yetiþemez artýk
günle batan ömrüne..
kýrýlýr aynalar sonra
kýrýlýr dizin
kýrýlýr kýrdýðýn kalbimdeki kalbin
ama unutma sakýn,
kemik yaþýný büyüttüm, tutuþtuðumuz ladesin
anla ki hep aklýmdasýn..