her þey dün ki gibi yerinde baþlamamasýna kýzamýyorum bile çünkü! daðýnýk oda misali bir hayatým var geceye yenilesi uykularým düþ kabuklarý ile tabaða artmýþ iþ buraya gelende hatasý benim bende!
beni taþýma hýrsýnda olan bu ruh emanet bir bedeni aðýrlýyor. gülüþü asýrlýk kavgalara ve aðlamamýn varýn hesabýný siz yapýn içinden çýkamýyorum
bir asiliðin rotasýna girmiþ þairliði uzaklara öfke gönderen. þu sakinliðimi anlatacak kaç yürek kýyýsý kalmýþ onu da hiç bilemedim bilmiyorum
bir deli gömleðine biçilmiþ ruhum özlediklerini daha önceki hasret lekesine çýkarýyor olduðum ana durulur sular gibi gün ýþýðý aziz gözlerime ama bir kere uyanmýþým o ömür kýsalýðýna vaaz geçemem ne sende ne serden be gülüm!
04-02019 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.