Benim hayatým hep bir romanýn baþlangýcýydý. Önce el hazýrda neyim varsa faslýný çok geriye atmayý baþardým. Çocukluðumu avuçlarýmýn arasýnda nefeslendirip, ceplerime koymayý uygun buldum.
Sonrasýný ne siz söyleyin neden ben iþte o ha orada duruyor. Koyun gibi gençlik ve içine çürüyen mizansel düþünceler birini alýr birini uðurladým.
Mesela! kaval kemiðimde kaval yapýldýðýný düþündüðümden ise kötürüm âþýk havalarýna rahatça uyum saðlamýþým çala çala ömrümü yemiþim de.
Gerisi bakýn nasýl geldi uyanýklýk beli kýsýmlara ayrýldýðýný biliyorum ama hep her haline uyur gezen biri olmalýydý. gecenin yüzü suyu hürmetine sýrtý döþekte az bekleyenden ve iyi marka bir pijama terlik özürüm kabahatine büyük ama iki tatlý söze kýrklandým
Öðün þaþkýný aþklar damaklarýma yapýþan dilim kadar suç üstlendi. Ýki hayal kaçkýný cümleyi deviremedim þu Kaf daðýnda. ona yanýyorum!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.