Kızıma öğüt
Kýzým
Bi tanem... Gönül sýzým.
Bakma sen mesafelerin uzaklýðýna
Bükme boynunu.
Bu yollar...
Bu kýþlar...
Bu özlemler ayýramaz bizi birbirimizden .
Aldanma ayrýlýk þarkýlarýna .
Kýzým;
Tertemiz bir isimle kutsadým varlýðýný.
N’olur
Uzak dur mikroplu hayatlardan,
Kirletme adýmý.
Ardýmda býrakýrken yüzündeki tebessümü,
gözlerimden akýp
ýslatmýþtýn yanaklarýmý.
O gün bu gündür
kurumaz kýrýþýk tenim,
Aðlarým ...
Kýzým;
Gençsin,
Güzelsin.
Ýnsan kaybettikten sonra anlýyormuþ
her þeyin deðerini.
Sen kaybetmeden kýymetini bil gençliðinin.
Dolu dolu yaþa,
Hayata esir olma.
Ve
seni unutturmayacak bir þey
býrakarak ardýnda,
Yücel
yücelerek yücelt babaný .
Kýzým;
Bugün- yarýn
yaþam elini eteðini çeker benden .
Buz gibi bir vücutla
böcekleri doyuracaðým gün yakýndýr .
Ama bugün de ölmedim... Bak :
Belki o utangaç gülüþündür
beni öyle hayata baðlayan .
Kýzým;
kendine yetmeyi öðretmiþtim sana.
Hatýrlýyor musun?
Bu sana býraktýðým en deðerli armaðandýr.
Ve kitaplarýma iyi bak,
Onlar artýk senin en iyi arkadaþlarýndýr.
Senden çok uzakta
Kendine yetemeyen ihtiyar baban kederden erise de
Býrakma sen yaþamýn peþini.
Erken uyu,
Erken uyan,
Aç pencereni...
Gülümse þafaða...
Isýt kabrimi...
........
Birvurgunbusevda/
05.04.2002/Antakya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.