GARİPLER KÖYÜ

GARÝPLER KÖYÜ



Kimse bilemez;
Ýçimde’ki köyümün,
Yollarýný.

Kimse tanýmaz;
Ýçimde’ki köyümün,
Ýnsanlarýný.

Üç; beþ haneyiz,
Biz, bize yeteriz.

Burasý,
Garipler köyüdür.

Bütün Aþklarýmý,
Burada yaþadým.

Gülmeyi;
Güldürmeyi,
Bu köy’de öðrendim.

Garipler köyün’de;
Hergün, benim için
Deniz aðlýyor, deniz’e
Dalga, dalga çarpýyor, sahile.

Yosunlar saklýyor, acýlarýmý..!

Dalgalar;
Yanaklarýdan öpüyor,
Hatýralarýmý.

Göçmen kuþlar,
Kýsýyor sesimi..!

Yokluðu;
Kar soðu gibi,
Sýrtýma yapýþýyor.

Ýlk Bahar,
Sýzlatýyor yüreðimi.

Bu yüzden, içim kavruluyor..!

Bu yüzdendir.

Garipler köyünde;
Yosun kokulu,
Kayalara siniþim.

Kimsesiz gidiþim;
Garip, garip gülüþüm
Bir baþýma, güm, güm içiþim.

Bu yüzdendir...!

Garipler köyün’de,
Gün doðuyor,
Güneþ batýyor,
Yolumu bulamýyorum.

Hergün,
Kendimden geçiyorum.

Hergün,
Kendimden göçüyorum.

Her;
Haziran, Temmuz geldiðin’de
Turnalarý soruyorum.

Sebebini bilmiyorum..!

Garipler köyün’de;
Deniz, deniz’e, kulaç atýyor.

Kimse bilmez’ki;
Deniz, sahil’de neden aðlýyor..!

Gölgem;
Bir köþeye yýðýlmýþ,
Yürekten, yürek daðlýyor.

Garipler köyüne;
Haziran, Temmuz geldiðinde,
Olduðum yer’de, yýkýlýyorum.

Hergün,
Kendimden geçiyorum.

Garipler köyün’de;
Sahil gözümde,
Kuytuya sinmiþ,
Göz yaþlarýmý içiyorum.

Diyar, diyar. ...!

Siyah, beyaz
Bulut oluyorum.

Renkli, renksiz
Gökkuþaðý oluyorum.

Deli dolu,
Rüzgar oluyorum.

Garipler köyünden...!

Dil yaram,
Gardaþýma göçüyorum.

Kimse bilemez,
Köyümden göçenleri.

Kimse tanýmaz;
Köyüme, göç edenleri.

Topu, topuna
Üç, beþ haneyiz.

Öyle mutlu,
Öyle mutluyuz’ki...

Gardaþým’da,
Garipler köyüne,
Garip gelmiþ.

Garipler köyünden,
Garip gitmiþti.

Bizim kaderimiz’de..!

Gardaþýmla gelmiþ,
Gardaþýma gidiyor..!

Bu yüzden; Ýlk Bahar,
Yüreðimizi sýzlatmýyor.


GARÝPLER KÖYÜ SAKÝNLERÝ.


Bilent Atalay
02/07/2019
Bursa


































Sosyal Medyada Paylaşın: