SANA EMANET

SANA EMANET

Çok þeyler anlattýlar;
Senin hakkýnda,
Hep gafletle dinledim,
Zaman, zaman.

Oysa;
O’ zamanlar çocuktum,
Çocuksu duygularým,
Misketlerim, sevinçlerim,
Sitemlerim vardý.

Nerden bileyim,
Bilemezdim ki.

Birgün tanýþacaðýmýzý ;
Ardý, arkasý gelmeyen,
Ruyalar’da göreceðimi,
Ýkiz kardeþim gibi, seveceðimi,
Nerden bilirdim.

Gerçi;
Zamanla, çok þeyler deðiþti.

Yýkýlmayan;
Parçalanmayan,
Tabular gibi.

Benim de;
Çocuksu duygularým,
Ebruli Misketlerim,
Gafleti sevinçlerim,
Parçalandý.

Geriye;
Dup duru, bir sevgi kalmýþtý,
O’da hakkýn kudreti,
Senin sevgini tadmýþtým .

Bir tutkuydu, seni tanýmak,
Seninle yaþamak.

Bir baþkalarýn’da;
Tanýdým, hakkýn kudretini.

Senin sevginden,
Ürkenleri’de gördüm.

Biliyormusun ? ;
Çok mutluyum, çok sevinçliyim,
Çünkü, seni tanýdým.

Sana ve yüceliðine ,
Saygýn olmayý taddým, tadýyorum.

Seni ; çok, çok seviyorum
Babam sana emanet,
Sevgili ölüm. ..


Bilent ATALAY
17/ 03 / 1994
Ýstanbul





Sosyal Medyada Paylaşın: