ADINI KOYAMADIĞIM YAZI
Ben ki tüm insanlarý,tüm canlýlarý
Severdim aþýktým,oysa þimdi bir insaný
Hiç ama hiç sevmiyorum,neden mi?
Ýyiliðe nankörlük gördüm,hatta vahþet yetmez mi?
Bu Türkiyede binlerce ayný adda biri var?
Tek bir tanesi canýma etti çok zarar!
Diðer tüm addakiler alýnmasýnlar
Derler ya,istisnalar kaideyi bozamazlar
Benim sevmediðim bir büyücü bir günahkar
Kalbi taþ sevgide yüzde yüz sahtekar
Kýrgýnlýðým laflarýnda olamazdý,ama canýma kastý var!
Unutamadýðým budur,onu gözüm görmesin zinhar!
Bilemedim,bir çocuk kadar temizdir kalbim
Ýnandým sahte iyiliðine,kötü kazýk yedim
Elinden bir yudum su içmekle zehirlendim
Affedemediðim budur,saðlýðým sýhhatimde geriledim
Bir ayrýlýk þarkýsýnýn naðmeleri yine gönlüme dolar temelli
’Yolun açýk olsun,turnam özgürsün,günü gece basar bazen,
gönül gözün görsün.
Ben ise ölmeden mezara gömülenim,yine aldýrma sen?
Karýncayý ezmem bilirsin,yine beni sevme sen?
Bana ihtiyacýn yok artýk,illa doðru yola gidesen!
Sen seni bil yeter,dini Ýslam alemindensin sen.
16.06.2008.Ýzmir.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.