deðiþtim senden sonra,
þeytanýn bacaðýný kýrmýyorum artýk
bilirsin, kýzýnca kuduruyor kendisi
bunun yerine pabuç alýyorum
almasýna da,
ters giydirmeyi öðretemedim hala..
deðiþtim senden sonra,
çayý yarýya kadar içip
soðumaya býrakýyorum
çünkü iþ yerinde kül tablasý yasak olduðundan
izmarit’ avlýyorum
anlarsýn ya
maziye yol aldýðým bütün filmleri koparýyorum þeridinden
malum,
dijital çaðda baþa saracak kaset kalmadý artýk
bütün göllere dip attým gözlerinden sonra
yemleri deðiþtim
ve inan bana paraya kýyýp fibere terfi ettim
kimi zaman oltaya gelsin diye bir umudun baþýnda
kimi zaman da kalp kýyýsýnda bekledim
inan bana bekleye bekleye aðaç olmuyor insan
öyle olsa kuþlar öterdi dallarýmda
ama sabrýn sýnavýný geçiyor insan
çatlayan taþtan ekmeðini çýkarýyor zamanýn elleri
ya rüzgara teslim
ya da suya
ateþ ten bir heykeli
artýk uzatýyorum þiirin boyunu
eskisi gibi kýsa kesmiyorum harflerin eteðini
fantezi iþte
astar saklamýyor yine de
bilhassa ikindi güneþinde..
deðiþtin benden sonra
derdin,
beni görebilseydin eðer
gerçi kendine dert edindiðin dertlerin yanýnda
derya kuzusu deðilimdir eminim
hem zaten göller kurudu
artýk bulutlara sallýyorum oltayý
kancaya nem takýp
yaðmur takýlýr diye belki
gözlerime sen’ sardým
sýký tut misinayý..