HASRETLER ÖLÜRKEN...

Gönül merhemleri siteme döndü,
Eritti sevgimi hicran çarklarý..

Gurbet ele attý hasretlerimi,
Baykuþlara mekan oldu barklarý...

Kurudu; çöllere döndü vahalar,
Göz yaþýna sebil oldu arklarý...

Alnýna çiçekler, buseler koydum,
Yine hicran oldu gönül taklarý...

Siyah gecelerden gündüzler doðar,
Bir örtün üstüme hür þafaklarý...

Leyla ’nýn mecnuna veda ettiði,
Terk edin sancýlý kör afaklarý...

Siyahlar tüllensin; silinsin artýk,
Örtün tabutuma tülden aklarý...

Sinemi delmedi hicran ateþi,
Kevgire çevirdi kirpik oklarý...

Bu dünya bir heves ,bir anlýk nefes,
Bitmez bal deryasý sanýr çoklarý...

Hani Süleymanlar hani Karun ’lar
Yerinde yeller var;bitmiþ tahtlarý...

Dünya hýrsýmý.? Dipsiz bir derya,
Þimdi fanilikte inler bahtlarý...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
18 MART 2016


Sosyal Medyada Paylaşın: