Bingöl Yaylalarına
Bulutlarla dans eden bir çocuk türküsü
Elinde bir avuç tiftik, yokluðun öyküsü
Bir naðmenin elma yarýsý
Bingöl daðlarýnýn sancýsý
Bana ait nem var ise
Süpürür daðdan esen deli yel
Kervanlara nalbant olan kaderimi
Bir sevda yeli gibi süpürür gider
Beþikten doðar doðmaz koþmuþum sürü peþine
Hiç alýþýk deðilim sahile manzaraya güneþe
Yüküm bir çift mutluluk kokusudur
Pýnarlardan gözelere bak da dur !
Arklar arasýndan depreþir buðdayým
Bereketli bir masivanýn eþiðindeyim
At üzerinde yürür gibi geçerken ovalarý
Önümde küheylandýr Þerafettin Daðlarý
Garip adým benim yoksul köylü çocuðuyum
Konup göçerken adýmý unutmuþum
Kaleme kitaba hasret iken gözlerim
Þu Avmasi yaylasýnda yoðrulmuþum
Bana býrak ben seçeyim elimle kuzularý
Sonra körpe bir sesle inletsin ovalarý
Temiz bir su içerken sen þiþeden
Benim ne gündüzüm belli ne geceden !
Zayýf bir tuz kokusu alýrým
Taþlar arasýnda biterken diðer yarým
Kuþlarýn kanadýna gölge çizer daðlarým !
Þahinlere gövde olur yüreðim
Çaðýr beni ben de geleyim !
Kilim dokurken öbek öbek
Bir ýslýk çaðrýsýnda toprak bebek
Cemre düþerken kanadýna kelebek
Týlsýmlý gecelerin yýldýzlarýnda
Aðlarým kervan yükü çekerek
Bir sevdanýn son günüydü belki
Seni gördüðüm gün hasretle baktým ellerine
Çobanýl bir mevsimi koklaya koklaya
Ellerimle izlerini yoklaya yoklaya
Veda ettim sanki öp öz yaylaya
Sularýn kaynaðý dað arasýnda iki taþ oyuðu
Kamaþýr yüreðim güneþle arar bir yudum suyu
Yýlký atlarý gibi melodiler sancýyla bulur konvoyu
Sana benzemek ne kelime küheylan !
Özlemdir senin gibi olmak her an !
Mavi bulutlarý çek içine
Ger göðsünü daðlara
Bal kokan ovalara
Taþlarýn gerdanlarýna
Zindandan aðýr bir dikçe yazýyorum
Bingöl’ün hür ve maðrur çobanlarýna !
Bizler dört duvarlý pencerelere ilham çaðýrýrken
Sizler güneþi içer yýldýzlarý ekersiniz yüreðinize
Kilit nedir bilmez yüreðiniz
Haset kibir hiç görmedik !
Çaðýrýr bizi hazin bir fitik !
Sonra katýk eyleriz tandýra
Modern kurþun yemiþ gövdemiz kana kana
Hasreti çeker yana yana
Çoban kardeþlerimi görmeden gidemezdim elbet
Durma sen de iftihar et !
Þükür et her yudumuna
Aðla ve hüzünlen yedir gururuna
Özgürlük dediðin nedir senin ey yaban !
Koþabilir misin sokaklarda her an
Çocuklarýn ýþýklar ile göremez iken karanlýklarý
Yaylalarda türküler süsler yýldýzlarý
Þimdi hüzün dolarken içime
Gitme vakti gözlerime
Yüreðime
Sancýlar koyarken bir çoban
Ateþ deðildir bu yüreðimdir yanan
Þehirler sokaklar caddeler koca bir yalan
Dur gitme ihanet etme þimdi küheylan !
Ben sevdamý yazmandaki mor renkli çiçeklere adadým
Balýklarý heybeme koyarken gördüm seni küheylan
Al akýtmanda bir lokma gibi duran
Namusumdur bundan sonra gök gözlü çoban
Bir tek ben miyim böyle ?
Bingöl yaylalarýna hasret kalan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.