Emeðim beyhude, çabama yazýk,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Havasý, doðasý, iklimi bozuk,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Herkes kayýp, kendi karanlýðýnda,
Göz gözü görmüyor viranlýðýnda,
Tok açtan habersiz, tiranlýðýnda,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Zorbalar ezmeye bir yol buluyor,
Korkanlar kadere teslim oluyor,
Cesurlar, korkaklar için ölüyor,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Hak hukuk yolunun dili olan yok,
Aptal olmaktansa, deli olan yok,
Alçaktan çukur çok, âli olan yok,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Düþmaný her yerde doðru sözlerin.
Devir, av peþinde þahin gözlerin,
Saðýr vicdanlarýn, asfalt yüzlerin,
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
"Ýnsaným" demekten arlanýyorum,
Dünyaya baktýkça darlanýyorum,
Çaðý anlamakta zorlanýyorum!
Adamý deðilim bu yeryüzünün.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.