Gitmek istedim çok kez gitmek istedim bu þehirden baþýmý alýp da uzaklara gidemedim...
geride býraktýklarým çoðu kez üstün geldi kederli günlerim acýlarýný paylaþtýðým insanlarým örtmek istedim çoðu kez üzüntülerini dertlerini paylaþtýðým bana olan sevgileri her zaman üstün geldi bir hasret yorgunluðu vardý üzerimde umutlarýmý kýrdým yýldýzlarý kucaklamak istedim bazen uzaklarda gitmek istedim bu þehirden gidemedim...
sebepsiz bir þeyler baðlýyor beni deðer verdiðim sevdiklerim mazim yaþadýðým nefes aldýðým ilk þehir bu þehrin insanlarý ilk göz aðrým kendimce kýrlarýnda koþtuðum benim çocukluðumun geçtiði sokaklar bazen aðlayýp bazen de güldüðüm bazen aç susuz kalsam da uykusuz gecelerim beni doyuruyor bu þehir her þeyiyle mutlu olduðum güzelliðiyle anýlarým üstünü örtsem de ne kadar acý ve kederlerin inci gibi iþlediðim bir çok sanatýmla güzelliklerim bu þehirden gitmek istedim ama gidemedim...
Behçet Bük Eskiþehir haziran - 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.