Baharlarý unuttuk, yaz da geçmek üzere, Karakýþý görmeye þurada ne kaldý ki? Bazýsý uçup gitmiþ, çoðu göçmek üzere, Zevaline ermeye þurada ne kaldý ki?
Kendimize bakmadan hep ona buna kýzdýk, Nefsimize uyarak, doðruyu eðri yazdýk, Öfkemiz kabarýnca kimine kuyu kazdýk, Bir çukura girmeye þurada ne kaldý ki?
Diktiðimiz aðaçlar zehirli meyve verdi, Sevindirdi düþmaný, onlar murada erdi, Bu zehirli meyveyi bizden baþka kim yerdi? Cezasýný görmeye þurada ne kaldý ki?
Dost diye sarýldýðýn, asla dostluk etmedi, Sen ona acýdýkça, onun kini bitmedi, Onu tanýman için bu olanlar yetmedi, Defterini dürmeye þurada ne kaldý ki?
Alýnganlýk gösterip buluttan nem kapardý, Herkesin ortasýnda kýyametler kopardý, Senin yaptýklarýný baþka kimler yapardý? Canýnýzý vermeye þurada ne kaldý ki?
Eðer tanýmaz isen dost ile düþmanýný, Umulmadýk zamanda dökerler al kanýný, Yerle yeksan ederler þöhretini, þanýný, Yerlere yüz sürmeye þurada ne kaldý ki?
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.