Düþlerim, Ne tanýmadýðýmýz yollardan geçtik birlikte... Sevdayý yüklenmiþ rüzgarla savrulduk kimi zaman Kimi zaman bulutlarýn yumuþaklýðýna sýðýndýk. Fýrat’ý döverken yakamozlar, Mola verdik Düzgün Baba’nýn baðrýnda. Kimi zaman zirvedeydik, Kanatlanýp uçtuk semaya doðru. Kimi zaman en dibinde umutsuzluðun... Ruhum her siyaha çaldýðýnda, Karartmadýn geceleri. Maviye kestirdin hep gökyüzünü. Ve zaman sarkacýndan geçerken , Soluðum dikiþ tutmadýðýnda; Ya da uzak düþtüðümde kalbime, Yýldýzlardan bir parça umut çalýp, Yerleþtirdin içime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihal Bıkım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.