Bazý günler kanatýr içimi hatýralar, Sen unutsan geçmiþi, mazi seni hatýrlar. Yol var, dönülmez derler, dönülmez derler ama; Kýrk tuðlu çeri yürür, döner bazý katýrlar.
Yaman esmiþti rüzgâr, zamanda neler gördü, Kimiler çile çekti, kimi malý götürdü. "Can çýksa da huy çýkmaz..." uzun lafýn kýsasý, Bazý böcekler yine ipekten koza ördü.
Kutlu dâva dedik de kandýrýldýk bunca yýl, Nice davar saðýldý, bizimki vermedi kýl. Gördük geçen günlerde kimler döndü köþeyi, Onlarda bol bol var da, bizde mi yoktu akýl?
Þimdi torunlarýmýz bize kýs kýs gülüyor, Verdiðimiz canlarý, bir kýsým zevat yiyor. Nice kutlu emeller döndüler kar topuna; Koca ayaklarýnýn altlarýnda eriyor.
Erkek bildiklerimiz zenne çýktý oyunda, Mevlana Konya’daysa, Mehmet Bey Karaman’da. Ötüken’de vurulduk, görünmez oldu Turan; Ýyi düþün Türkoðlu; menfaatin ne yanda...
17.01.2019 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.