ümit doðurgandýr
hüzün üretken
öfke
kendi kýsýr döngüsünde
hep kaybettiren
sevgi
kimsesizdir
aþk baðýmsýz...
bir tebessümlük
silahý
seçendir
vurulan
aslýnda
farketmek zekadir
farkedilmek üstünlük
düþ gören gözler
güzeldir
kalbin yetimi kara sevdalý
dudaðýn kenarýnda beliren o ince çizgi
ömür yolculuðunda mühür
ve ýslýðýnda ki
sus makamý...