Beni kahreden,beni öldüren, Ýçime alevleri yakan acýlar. Nedendir bilemem,anlayamam, Gözlerimde hiç dinmeyen yaþlar. Ellerimi açarým Allah’ýma; Ne zaman ne zaman, Biter bu acýlar... Alamam hiç bir cevap. Allahým mutluluk ne zaman ? Zaman bitti, yaþamak bitti... Umudum hiç yok ! Mutluluktan yana artýk. Hayat tarlasýnda yeþerdi sandýðým, Bir avuç mutluluktu beklediðim Meðerse ; sarý bir hüzne boyanmýþ, Beklediðim tüm zamanlar... Artýk ellerimi açmayacaðým Umut yaðmurlarý için yüzümü Gök yüzüne çevirmeyeceðim... Küstüm tüm zamanlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.