VAPUR MAPUR
benim vapur mapur bekleme telaþým yok
iþ telaþým
aþkým heycaným
benim övünecek hiç birþeyim yok,
vapuru neyleyim.
vapurdan biri inecek ki bekleyeyim
sevincime sevinç ekleyeyim
yok.
hem biz de deniz de yok.
iklimin sonbahar diye sayýkladýðý
bir vakit
içimdeki ayaz vaktinde düþlerim donmuþ olacak
son bir sesle iki iklim çatýþmaktan yorulacak.
vapur mapur da girmez böyle yere.
ben kýrýk bir tekneyim
bizim hayat okyanusunda
ne rüzgar çatar bana
ne de gözüm dalar uykusuna.
son saatler de uguldadý bugün
huzursuzluklarým
suikast timleri gibi tepiþir
yine de gel ama geç olsun
gel ama gecemde
yýldýzlara senin gölgen vursun,
vapurlar sonradan getirir pýlýný pýrtýný
onlar þimdilik dursun.
benim vapur mapur telaþým yok
sokaklarda toz kaldýracaðým,
bana ne efsanelerden,
önce þu saçlarýmý berber þevki’ye
parasýz kazýttýracaðým
yani kurban etmiþ olacaðým sana saçlarýmý
telaþým yok.
ama sokaklarýný gezdim adsýz bir kentin
bir tek senin kokun vardý
yalnýzlýðýn gizemine dokunmaktý bu dediðim þey
sana gelinen yollarýn hepsi dardý
o sokaklarda bir ben bir de yalnýzlýðýn vardý
vapurlarýn arkasýndaki sesler içinde.
vapur mapur bekleme telaþým yok
evimin penceresi var
sana bakar
düþ görmüþ rüyalý haline
saçlarýna benzer dengesiz bir türkü yakar.
sonra
bahara gölge göklere yersin
yeryüzünde bir garip sorudan sonra
yedi cennet arasýndaki serin yelsin,
býrak simdi bizim vapurlar gelsin.
benim vapurlarým yok
övünecek bir mekaným yok
ve atacak serseri çýðlýklarým
benim herþeyim yok.
Zeki NURÇÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.