KİLİT
Sevgiyi hor görüp, dile baðlayanlar,
Bilmez bir yok(sul)un gözlerindedir...
Hesap kitabý deftere yazanlar ,
Bilmez asl hesap koca arþýn mabedindedir ...
Denizi derya bilip büyüktür diyenler,
Kýyýlan bir yavrunun biten bedenindedir ...
Kusuru kýnayýp özürden kaçanlar ,
Kusuru yaþamadan dönmeyenlerdir...
Kalbin çýrpýnýþýnda kanat kýranlar ,
Bilmez göy yüzü onundur kanatlar nedir?
Nasiplere kilit vurup, kurtuldum sayanlar ,
Hak’ýn lutfundan bihaber düþenlerdir...
Nefes alan her canlýnýn mutsuzluðuna sevinenler ,
Kederin imtihan süsünü bilmeyenlerdir ...
Mutluluk ,
Zanaatý zorlaþmýþ bir sanat .
Savaþ ülkelerinde anadan koparýlmýþ evlat ,
Iki dirhem bulmadan kaybolan hayat ,
Doðmadan kökleri sökülen yaprak...
Iþte azizim!
Mutluluk insan olana çok ýrak...
Aybüke (kilit)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.