kapılar...

dýsardan yumrukladýgýn benim kalbim
aglayamýyorsam bu cahilligim
uzun suredir kimsesizligin tadýný cýkarýyorum
adým, soyadým gibi
soyadýmý kimse bilmiyor
beni býrakýp gittiginden beri
butun zanlýlarýn tariflerine uyuyor eþgalim
ama hala icime acýlamýyor kapýlar
býkmadan yumrukladýgýn benim kalbim...

sessizlik, vapur calýgýcýlarý gibi
binmeyen bilemez kadýköyden eminonune gelirken
ansýzýn yerinden kalkar adam
elinde akerdeon
ve bir cocuk
sapkasýný ters cevirp gezer insanlar arasýnda
belki de
istedigi para deðil
belki de para o an onun icin cokta mühim deðil
sarý saclarý mavi gozleri ve rus ezgileri arasýnda dans eder gibi süzülüsleri
kadýköyden eminönüne inmiyorsan eger
ve daha yeni seviþip az once ayrýlmamýssan
göremezsin
ne notalarýn cýkardýgý buðularý
nede kucuk cocugun elinde tuttugu sapkaya bakýp
belkide hayalini kurdugu
yarýn sabah sýcak bir odada uyanabilme sevdasýný...

icime acýlamýyor kapýlarým
bir suredir yoklugundan muzdarip
kime baksam
kime bakýnsam
kimin bakýndýgý olsam
kimsenin bekledigi olacak kadar becerikli deðilim artýk
kimsenin duymak istedigini soyleyecek
kimsenin sesi olacak
beni okudugun icin benim
seni cýkartýnca icimden
ne kadar benim kalýyorum burda
seni cýkartýnca aklýmdan ne kadar caresiz
ansýzýn cýkýp gelince cocuk gibi
ansýzýn gidince bir ihtiyar
ayagýndaki nasýrdan öfkeli
ustelik aðzý bozuk
gunun yirmi saati ickili

icime acýlamýyor kapýlar
ustunu ortemedigin yalanlarýn gibi
icini bosaltamadýgýn iltihaplý yaralarýn
tabiplerin tanýyamadýgý
tanýyanlarýn gormezden geldigi bir hastalýk gibi
sensiz kalan odalara acýlan kapýlarýn
bir turlu acýlmamak icin bu kadar inat etmesi...
Sosyal Medyada Paylaşın: