// hangimizin infazý;
iki dudaðýnýn ýslak dalgalarýna,
kurulu d(ná)ar aðacý... //
gün/ ahlarýmýn dilinde yýkadým;
mâbedimin mýsralarýný,
karan_ lýk odama çökü verdi;
kan kýrmýzý gölgelerden,
yansýyan kabus,
uyandý gözlerimde düþler;
yastýgýn tenine sinen,
kokunla helalleþip..
// adrese ihtiyacý yok bu denizin;
istediðin kadar uzaðý ol,
dalýp ölüþlerimin...//
yüreðimi yitiren kaçak yolcu,
sen ki suçumun;
faili olmayan yalnýzlýðý,
kimsenin bilmediði gök yüzünün;
semahýnda demlediðim,
son uçurum,
son kusurum,
þiirlerime emanet ede bildiðim...
/// göç kuþlarýnýn kanadýnda;
bana býraktýðýn kentin,
mavi kýyýlarýna direniyorum...
yüreðimi terk ediþim;
çýkmaz sokaðýmýn,
kaldýrýmýna demir atarken...///
#tekerrür
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.