Gittiðinden bu yana,
Gül demedim, yabana,
Bekledim yana yana,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Halimden bilen olsun,
Talihsiz yüzüm gülsün,
Hayatým mana bulsun,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Her rüyam her anýmda,
Yanýmdasýn yanýmda,
Adýn kalp beyanýmda,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Tüm geçmiþi silemem,
Geleceði bilemem,
Baþka bir þey dilemem,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Her bahar gibi gülle,
Her güzel gibi alla,
Her arý gibi balla,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Gökteyken yere indim,
Aþk oyunundan dindim,
Hasreti dert edindim,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Benim narin çiçeðim,
Sensiz hiçim gerçeðim,
Kahrýmdan öleceðim,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Kusur mu nezakette,
Bir kere himmet ette,
Yaþayalým cennette,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Dönüþün olsun erken,
Günü güne eklerken,
Bülbül gülü beklerken,
Yeter artýk gel bana:
Tutkunum tutkun sana.
Özcan ÝÞLER
29 Nisan 1977 Yalvaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.