Ah süveyda ruhumdaki gizli yara Ah gözlerimdeki gizemli tecessüm Boðazýmdaki ilmeksiz düðüm Kördüðüm nedir ki bu gördüðümün yanýnda! Bir bilsen, ah bir bilebilsen... Mecnun’a kaç hüküm giydirir. Kaç Aslý’yý begüm zannettirir Ferhat’a. Ah süveyda Bendeki bu aþktýr mahlasý feveran. Kelamý yüreðimin mürekkebine banýp Her mýsrasýna seni yazdýran Senden özge her þey var içimde Özlem acý ve ziyadesiyle ayrýlýk... Bir sen yoksun bu nasýl kalabalýk? Ah süveyda Yoruldu ellerim sensizliði yazmaktan. Ve yoruldu yüreðim Olmayan bir sen varmýþ gibi taþýmaktan. Yoruldu bekleyiþlerim. Beþ harfli bir býçaðýn hasat mevsimi þimdi Bu aþkýn son baðbozumu, son ümitleri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zümra Nur EFŞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.