İstanbul Sisli Bugün
Güneþe gölge düþtü, Ýstanbul sisli bugün
Kâm gama tebdil oldu, gönüller yaslý bugün
Bulutlarla örtüldü efsunlu güzelliðin
Ey þehirler güzeli, vefaydý özelliðin!...
Tarihin kadim þehri, kimler kandýrdý seni
Peri gibi görünüp oda yandýrdý seni
Seni tanýyamadým, ey lâleler diyarý!
Söyle nasýl bozuldu terazinin ayarý?
Sen ki þerefyap oldun, peygamberin sözünden
Ey müjdelenmiþ þehir, niçin döndün özünden?
Garp rüzgârý söndürdü umudun çeraðýný
Yazýk ki göremedin hakikat duraðýný
Beþ yýl geriye gittin, zamaný aþan þehir
Mekâna hapsedildin, mekândan taþan þehir!
Karýncalar aynada kendini görürken fil...
Olmaný arzulardýk çeyrek yüzyýla kefil
Ýnsanoðlu ne çabuk unutuyor dününü
Aðlanýlacak yerde, gün ediyor gününü
Köprüleri atanlar köprü baþýnda þimdi
Hainle iþ tutanlar neyin düþünde þimdi?
Hâline üzülüyor Sultan Fatih mezarda
Kardeþ zannettiklerin sattý seni pazarda
Kadýköy nanik yapar Sultanbeyli’ye karþý
Mazlumlarýn gözyaþý titretir yedi arþý
Dünyevîleþen insan, göremedi oyunu
Ayný kefeye koydu Ýsmail’le koyunu
Ýyi görünmüyorsun, derdine bir deva bul
Çýkar o dar gömleði, mâzine dön Ýstanbul!...
Uzak deðil vuslatýn, fecir vakti gelecek
Hakk’a adanmýþlarýn ecir vakti gelecek
Elbet bir gün yanacak bu þehrin kandilleri
O gün aþkla açacak dost baðýnýn gülleri
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.