Döne, döne vuruþtu hakanýnýn yanýnda, Elinde keskin kýlýç düþman içine daldý. Kimi dünyadan geçti, kimisi öz canýnda, Oklar yaktý canýný, göðsünden yara aldý.
Kutsal dava uðruna kabarýnca hisleri, Semada yankýlandý; Allah, Allah sesleri, Kursaklarýnda kaldý hainin hevesleri, Düþmanýn plânýný tutup baþýna çaldý.
Köpek sesine benzer kâfirin hýrýltýsý, Nal sesine karýþtý, oklarýn výzýltýsý, Üzerine çullandý düþmanýn tam altýsý, Sanki duvarlar çöktü, o da altýnda kaldý.
Düþman hücuma kalkmýþ üzerine geliyor, Sivri uçlu mýzraklar kalkanlarý deliyor, Ölüm korkusu yoktu, bunu Allah biliyor, Þehitler güruhuyla ayný yerde hemhaldý.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.