ug
gönül
1. Masal
Çok masal dinledim
Küçüktüm
Yedi cüceler ile ormanda gezdim.
Biraz büyüdüm
Masallar da büyüdü
“Oku da adam ol, baban gibi”.
Masal tamam, adam oldum da, o da belki
“Neden?” sorusu takýldý aklýma,
Masallar büyümeseydi benimle keþke
Yalan kalsalardý
Yalanlara masal dendiðini görmeseydim de
Masal dinlemenin tadý masal gibi kalsaydý dilimde
2. Delikanlý
Be hey insanoðlu
Kendine dokundurmadan
Baþkasýna nasýl dokunursun,
Hele hele
Baþkasýna dokunulmasýndan
Kendine pay nasýl çýkarýrsýn,
Amacýn ne ola ki
Sana dokunulmasýn mý istersin
Adam ol adam
Aptal sanma baþkalarýný,
Önce kendine dokun
Sonra da de ki:
“Hadi þimdi herkes kendine dokunsun”
Ben de o zaman diyeyim sana
“Delikanlý”
Yoksa “Çakma delikanlý”
3. Çekilmezim
Çekilmez haldeyim
“Son defalar” takýldý aklýma, kemiriyor
“Ýlk defalar” ýn týlsýmý nereme kaçtý ki,
Dedim ya çekilmezim
Sabýrlar olsun çekenlerime
Kendimi dövesim geliyor, bazý bazý
Vazgeçiyorum,
Düþünmezliðimde deðilim ki
Bazen boþveresim geliyor da
Boþu nereme vereceðimi bilemiyorum
Hani, yaramazlýk yapamasýn
Yaþlandým galiba ben
Ama
Yaþým kadar,
Yaþlanmadý dünyam
Hadi çýk iþin içinden
Dedim ya,
Çekilmezliðimdeyim zamanýmýn
4. Anam
Nenem, anam, hemþirem, karým, kýzým
Kadýnýn adý yok derler ya,
Bok yemiþler
Hepsi canýmýn adlarý
Sizsiniz,
Varlýðýmýn nedeni
Yaþamýmýn sebebi
Vatanýmýn direði
Sizi dövdük
Size sövdük
Sizi kara bezler ile Tanrý’dan sakladýk
Size cennet sunuldu
Biz kýskandýk
Ýki büyük kasýmýz var diye
Dünyada cehennemi yaþattýk
Senin karnýna sýpa koyup eþþekliði yakýþtýrdýk
Senin sýrtýna sopayý hak görüp, erkek olduk
Seni çifte koþup, öküzlüðümüzü okþadýk
Oysa sen
Odun taþýdýn sýrtýnda, üþümesin oðlum dedin
Uyumadýn gecelerce, hastayken meleðim oldun
Askere yolladýn beni, yaþamadýn ben dönene dek
Þehit oldum, benimle öldün, yine de yalnýz býrakmadýn
Mermiyi sardýn ruhuna, ýslanmasýn istedin
Yavrun ölürken, baþka yavrular ölmesin diye
Sen anam,
Benim için yaþayan
Meleðim, cennetim
Senin yüzüne nasýl bakayým,
Yine de baþýmý okþuyorsun
Sana cennet olmaz ise dünya
Ben nice gebereyim
5. Demokrasi
Hatýralarýmý karýþtýrdým dün gece
Yaðmur var çisil çisil, içim bir ferah, uzandým geçmiþe
Mahallemiz vardý küçükken, sevimli, þen, þakrak
Misket oynamaya bayýlýrdýk, mahallenin yaramaz veletleriydik
Ama çok severdik birbirimizi, kýyamazdýk ütülene misket oyununda
Bir amcamýz vardý, adý Demokrasi
Her gün oyun baþlamadan önce, misketleri daðýtacak olanýmýzý seçtirirdi bize
Ütmeyi sevmezdik, her gün misketleri toplardýk kýrmýzý-beyaz torbamýza
Ertesi günü, seçilen içimizden biri tekrar daðýtýrdý misketleri
Ve oyun hep yeniden baþlardý, üzülmeden, aðlamadan
Gürültü de ederdik hani, ama herkes izlemeye gelirdi bizi
Bir curcuna, bir heyecan ver yansýn
Bir gün Demokrasi amcamýz hastalandý, evinden çýkamadý
Öyle üzüldük ki, sandýk ki oyunlarýmýz artýk bitti
Muhtar amca vardý, adýný hatýrlamýyorum, istemiyorum da
Dedi ki bize, bundan sonra artýk bu arkadaþýnýz misketleri hep daðýtýp-toplayacak
Ve hep bizim evin önünde oynayacaksýnýz ve gürültü de etmeyeceksiniz
Aldý bizi bir þaþkýnlýk, ne yaptýk ki biz
Demokrasi amcamý gördüm hasta hali gözü yaþlý
Oynayamaz olmuþtuk artýk
Ne neþe kalmýþtý mahallede ne de gürültü
Sessiz, ölü gibi sokaklar
Arkadaþýmý gördüm sonra
Elinde misketler sokakta, daðýtacak kimse yok, oyun da yok
Yanýndan geçtim usulca
Mýrýldandý bana
“Aslýnda Demokrasi amcamý ben de özledim”
Hadi Demokrasi amca çýk evinden artýk
6. Asistanýma
Selam sana küçüðüm,
Yeni geldin biliyorum ürkeksin.
Sana çömez denecek, bozulma olur mu
Bu sempatik bir payedir
Küçüðe sevginin ifadesidir
Valla yalan deðil
Bazen kýzacaklar sana, hani fýrça derler ya o
Bazen haksýz yere deyip kahrolacaksýn
Fazla kafana takma olur mu,
Çünkü hayatta seni anlamayan
Senin de anlamadýðýn çok insan olacak
Biliyorum nöbette çok yoruldun
Benim de ayaklarým sýzlardý, maymun gibi olurdum
Ter kokar, saçým yaðlanýr
Yediðim tostlar götümden çýkmamak için inat ederdi
Çalýþ küçüðüm, çalýþ ki öðrenesin
Kimbilir kimlerin hayatý senin kurtarmaný bekliyor
Öðren ki kendine saygýn artsýn
Kendine güven ki ATATÜRK’e layýk ol
Ben senin abinim küçüðüm
Dövsem de, sevsem de
Bil ki sen benim gönlümün çiçeðisin,
Kurutmam seni
7. Kalýn saðlýcakla
Çocukluðumda sokak diye bir þey vardý
Hani o parmaklarým kanayana kadar misket oynadýðým
Hani okuldan gelipte arkadaþlarýmla
Kaldýrýma koyup çantalarýmýzý, oyuna daldýðýmýz
Yaa, çok özledim onu
Geçen gün sarhoþ kafayla tünerken kaldýrýmda
Gözlerim takýlýverdi iki taþýn arasýna sýkýþmýþ kalmýþ bir miskete
Ruhum daraldý sanki,
Aldým onu taþlarýn arasýndan
Evirdim çevirdim elimde
Sonra sýktým var gücümle
Unutamadým senin sýcaklýðýný, dostluðunu dercesine.
Ýçimde bir hüzün
O kýllý kocaman ellerim
Küçüldü, küçüldü içimde
Taa ki, ben misketle oyuna baþlayana dek
Küçük Uður olupta
Sonra ayakkabýlarýma iliþti gözüm
Hiç boyamam ya, küçükken de öyleydim
Çamurlu gezerdim hep.
Hatýrlarýmda, annem “býktým senin ayakkabý eskitmenden derdi”
Babacýðým da üç kuruþ maaþ alýrdý zaten
Þimdi baktým da beþ yýldýr ayakkabý almýyorum, eskimiyor ki
Yürüdüðümmü var yollarda, çocukluðumdaki gibi zýpýr zýpýr
Ya, hatýrlamýyorum þu “kafe” lafýný ilk ne zaman kullandým
Yoktu ki, nereden çýktý bu laf
Ne güzeldi oysa kýzlarý sýkýþtýrmak, öpmek
Hava kararýnca azýcýk, okulun arkasýndaki çalýlýkta,
Ah ah, nerede o korku heyecan þimdi,” aman babam duyar”
Perþembeler yok mu o perþembeler
Düðün bayram olurdu içimde çarþamba akþamlarý
Sabah olacak, annem kalk oðlum diyecek
Sonra ver elini Perþembe pazarý.
Neler neler var orada; gönlümün incileri
Bir cennet sanki, bir sürü insan, bir sürü ses
“Gel vatandaþ gel incirin iyisi burda”
“Hadi olum þundan bi kilo gatýve gari”
“Aman oðlum çok pahalý dedin”
Üþüdüm sonra, kaldýrdým baþýmý baktým,
Yanýmdan bir sürü insan geçiyor da
“Bana ne” diyor içimdeki küçük;
Ne birisi Ayþa teyzem
Penceresineden bir tas su uzatan bana,
Ne Ahmet amcam, geçerken hep baþýmý okþayan
Ne de burasý benim mahallem, otursam da içinde
Yok be anam yok
Haydi bana eyvallah
Ben gidiyorum mahalleme,
Ben büyümemiþim daha, istemiyorum da
8. Sivri
Bulamadýysan eðer,
Karþý çýkacak bir þey
Hele bir de korku yüzünden
Yaþanmýþlýðýn bir yalan olur
Gözüm hep sivriye takýldý
Dilim hep sivriyi söyledi
Kalemim hep sivriyi yazdý.
Biliyorum, birgün
Kýçýma batacak bu sivri,
O zaman ben de derim ki;
“Demokrasiden oldu demokrasiden”
Hani þu, bir varmýþ bir yokmuþ olan demokrasiden
9. Deli
Aslýnda hep baþka bir yanlýþtýr
Yanlýþa doðru dedirten,
Keþke bilseydik doðruyu
Yani aslýnda en doðruyu
Bana göre doðruyu
Yanlýþ diye bildiðim doðrunla düzeltmeye çalýþýrsan,
Ben de sana göre doðruyu
Yanlýþ diye bildiðin doðrumla düzeltmeye çalýþýrsam
Dana kuyruksuz kalmaz mý ?
Dananýn kuyruðu kopmasýn diye,
Ýnsanoðlu demokrasi diye bir terazi bulmuþ;
Hani bazen ayarýný kendimize yonttuðumuz,
Binbir bahanelerin arkasýna gizlenerek.
Yalan yatsýya kadar da yanmaz aslýnda
Kendi kendimize yaktýysak içimizde,
Ve yakar ateþi benliðimizi.
Ayarsýz demokrasi
Merhametsiz sevgiye benzer
Yalancý gözyaþlarý baþa bela olur
Deli misiniz ?
O zaman sevin merhametle
Sevdiyseniz eðer,
Hadi kalýn muhabbetle
10. Eyy Týbbiyelim
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Türk kadýný için
“Hiçbir anýnda tesettürü seçmedi” diyen,
Hasan Ali Yücel’in deyimiyle, “Sapýna kadar devrimci”
“Türküm, doðruyum, çalýþkaným” diye baþlayan andýn mimarý
O koca Dr. Reþit Galip’i
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Mustafa Kemal’in yanýnda Samsun’a çýkan,
Tifus hastalýðýnýn düþmaný Dr. Refik Saydam’ý
Diplomat ve umum müfettiþi Dr. Ýbrahim Ethem Öngören’i
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Çocuk Esirgeme Kurumu’nun kurucusu,
Atatürk tarafýndan kendisine
Çocuklarýn Türk mitolojisindeki koruyucusu olan "Umay"’ýn adý
Kendisine soyadý olarak verilen,
Dr. Mehmet Fuat Umay’ý
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Aydýnlarýn köylü ile temasý için yanýp tutuþan,
Türk Ocaklarýnýn kurucusu
Köycü hekimleri.
Türkcülük Davasýnýn sanýðý, anti-emperyalist Dr. Hasan Ferit Cansever’i
Emet Müdafa-i Vatan Cemiyeti’nin kurucusu Dr.Fazýl Doðan’ý
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Sarýkamýþta tifusla
Erzurum ve Trabzon’da kolera ile savaþan,
Türkiye Verem Savaþ Derneði’nin kurucusu
Dr. Tevfik Saðlam’ý
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý?
Týp öðrencisi iken siyasetle ilgilendiði için sürüldüðü Þam’da
Atatürk ile tanýþýp, onunla
Vatan ve Hürriyet Cemiyeti’ni kuran,
Dr. Mustafa Cantekin’i
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Atatürk’ün komþular ile iyi iliþkilere dayalý,
Anti-emperyalist dýþ politikasýnýn
Dýþ iliþkiler bakaný
Dr. Tevfik Rüþtü Aras’ý
Eyy Týbbiyelim,
Unutmak hakkýn mý
Türk Dili Devrimi’nin yýlmaz savaþçýsý
Dr. Mehmet Ali Aðakay’ý
Fransýz’lara Antep’i dar eden Dr. Ömer Asým Aksoy’u
Eyy Týbbiyelim
Dur Þimdi,
Sorarým sana
Unutmak Hakkýn mý
Daha 18 yaþýndayken Sivas Kongre’sinde Atatürk’e,
“Mandayý kabul edersen seni de lanetleriz” diyen
Mangal yürekli devrimci Dr. Hikmet Boran’ý
Eyy Týbbiyelim
Dur ve düþün
Onlarý unutmak hakkýn mý,
Onlarýn istediði týbbiyelimisin
Mangal yürekli, devrimci atalarýmýzýn ruhlarý rahat mý
Haydi Týbbiyelim
Sen bu vatan için doðdun,
Çünkü Atatürk
Kendini sadece sana emanet etti
11. Gönül
Biliyorum
Aþkým göçmen kuþlar gibidir,
Göç eder gider sonbaharda içim soðuyunca
Biliyorum
Tutkum hayalim gibidir,
Nereye ne kadar gideceðimi bilmediðim, yolculuk misali
Biliyorum
Gönlüm fýrtýna gibidir,
Nereye koþacaðýný bilmez aylak çocuk gibi
Biliyorum
Sevdam, çiçeði öpücük yaðmuruna boðan arý gibidir,
Ne zaman doyacaðýný bilmeyen
Bilmiyorum
Kalbim ne kadar tutkulu sevdalarla doyar
Öðrenmek istemiyorum cevabýný
Biliyorum,
Yok gönlümün bittiði bir duvar
12. Sen
Sevmek gül olsaydý, kokusuyla sarhoþluk
Dikeninden akan kaným gönlüne aþk seli gibi akardý
Körlük cezam olsaydý sevmezliðime, renklere hasretlik
Görmeden senin rengini çizerdim gönlüme
Kimsenin tanýmadýðý en güzel renk
Özgürlüðüme ceza olsaydý kement gibi buhranlarým, daðlarýmýn esintisine hasretlik
Kanadýnýn kýrýlmasýna aldýrmazdým uçarýlýðýmýn,
Gökten düþtüðüm yerde sen varsan eðer
13. Hele Hele
Gel hele bir kere
Geldiðini bilmeyeyim,
Gidecebileceðin aklýmý kemirmesin
Sev hele bir kere
Sevdiceðimi bilmeyeyim,
Baþkalarýnýn bakmasý gönlüme kamçý olmasýn.
Kýz bana bir kere
Kýzdýðýný zehir gibi bileyim,
Ayrýlabileceðin fikrime bela olsun
14. Kararsýzlýk
Sana yaðmurun ellerini versem,
Yok yok
Güneþin arka yüzünde yetiþen ateþ çiçeðini versem yüreðimden,
Yok yok
Çocuk olup en sevdiðim oyuncaðýmý versem gönlümün yongasý,
Yok kararsýzým
Ýçimin açýlmadýk bahar yellerini versem, neden sakladýðýmý bilmediðim,
Diyorum ki kendime; bana gel diyen bir tebessüm verir misin acaba
15. Hayýr mý?
Aklýn hür,
Vicdanýn hür mü olsun istiyorsun;
O zaman dinle kendini.
Hiç olmaz ise sor kendine
Olabiliyorsan eðer kendine dürüst
Bildiðin doðruyu söyledin mi , keseriz seni deseler de
Ýtiraz ettin mi yanlýþa , çýkarýný bozsa da
Ortak akla davet ettin mi aklý çok, bahaneleri çok olanlarý
Ve
Tarýþtýn mý doðruya doðru ?
Hele þu demokrasi gibi evrensel olanlar konusunda
Hayýr mý ?
Yani seninde aklýn çok
Bahanen çok deðil mi ?
O zaman boþa uðraþma
Yalan da söyleme, kendini de kandýrma
Ben de senin için bir þey yok, üzgünüm.
Artýk benim için
Sen,
Ne Atatürk’ün güvendiði gençliksin
Ne ülkemi yarýnlara taþýyacak beyinsin.
Sakýn ha emanet alma
Çocuklarýmýn geleceðini
Nedensiz yaþýyorsun biliyor musun ?
Bana gülme öyle,
Salaklýðýn iyice mayalanýyor.
Ölürken anlayacaksýn
Ve
Acýsýný fena hissedeceksin
Bir boka yaramadan yaþamanýn belasýný
Sana lafým yine de dostça, kinin senin olsun
16. Madam
Adamcýlýk oynuyoruz ATAM, adamcýlýk
Her yer adam dolu;
O adam
Bu adam
Þu adam
O, bunun adamý
Bu, þunun adamý
Þu, onun adamý
Hatta,
O, bunun ve þunun adamý
Bu, þunun ve onun adamý
Þu, onun ve bunun adamý
Adamcýk hepsi
Yani,
Adam gibi deðil madam gibi adam
Adam gibi adamýn adamýyým ben ATAM
Bir tek senin adamýným
17. Çýlgýn
Bana þekil vermeye çalýþma,
Ne semaya sýðarým
Ne dimaða:
Bana “Çýlgýn Türk” derler.
Git baþýmdan
Ýnsan bilirim hala seni;
Çünkü bende
Ata’mýn kaný var,
Heryerde sulh isterim
18. Deniz
Deniz dalgasýz, sessiz
Belli, küsmüþ terk edenlerine:
Tam baðýmsýz olamayanlara
Demokrasiyi kendine yontanlara
Deniz dalgasýz olmazmýþ
Deniz aþkýný beklermiþ, kabarmaya
Deniz rüzgarýný beklermiþ:
Deli deli esen baðýmsýz yürekleri
Bakýn, Deniz dalgalý hep
Göremiyorsanýz
Gidin Anadolu’mun daðlarýna, ovalarýna
Oradan bakýn Deniz’ime
19. Atama
Ýzinden gitmek onun
Anadolu’nun bebelerini koklamak gibi
Bakmak, çakmak çakmak gözlerine
Þehidine yanmýþ anamýn gözlerinde bulut olmak gibi
Anlamak onu,bugün dünden daha öte
Boþa uðraþmayýn, o ölmez diye haykýrmak gibi
20. Reklam yasak
Ne kadar
Ne olursan ol
Reklam vermek yasak gönlümde,
Hiçbirþey olsan da
Birþeyler bulurum senden içimde,
Sýkma canýný
Sensizliðin sende kalmaz
Canýna yandýðým yüreðim
Söyle þu beynime de:
Biraz sarhoþ olsun
Hiç olmazsa,
Hiç olduðumu
Hissetmek istediðimde
Aðla doyumsuzluk
Çocuk oynuyor
Arnavut kaldýrýmlý yüreðimde
Sevmene sevdalandým beni
Yüreðimi salaða çevirmene,
Yuvasýndan kaçmýþ halime
Kement vurmana,
Sorgusuz sandýðým hýrçýnlýðýma
Müebbet hapis vermene,
Etme eyleme
Ben büyüyemiþ bir kaçaðým hala
Býrak kaçayým dellenmezliðime,
Ýstersen gel benimle
Kaçmak doyumsuz olur seninle
21. Rüzgar
Yüreðimde bir rüzgar var
Kabardý iyice canýna yandýðým,
Gürültü çýkarmak ister
Esmek ister hoyratça
Beyinsizlere inat
Ruhsuzlara inat.
Esmek ister sýcak sýcak
Kahrolmuþ gururlara doðru
Yastýða çivilenen gözyaþlarýna doðru.
Salýver be oðlum rüzgarlarý
Çaksýn þimþekler,
Gürültüden saðýr olsun ruhsuzlar,
Uyansýn tatlý uykularýndakiler.
Gülücükler kaplasýn kahrolmuþ gururlarý,
Çiviler çýksýn yastýklardan
Batsýn birilerine
22. Salýverin
Salýverin bulutlarý
Kara kara durmasýnlar baþýmýzda,
Aðlasýnlar:
“Tam baðýmsýzlýk” diye diye
Urganýn ucunda kýrýlan fidanlara
Salýverin bulutlarý
Gitsinler, aðlamasýnlar,
Çöreklensinler
Kara kafalarýn tepelerine, boðsunlar
Salýverin bulutlarý
Çekilsinler
Güneþin önünden,
Parýldasýn aydýnlýk yarýn
23. Varlýk
Ya paylaþýrsýnýz kum tanelerini
Ya da bir meteor gibi yalnýz kalýrsýnýz.
Ya kum taneleri gibi özgür olursunuz kalabalýkta
Ya da esir olursunuz bir meteor gibi sonsuzlukta.
Ya verirsiniz, sizde sizin olmayanlarý
Ya da sonsuzluðun þaþkýnlýðýnda bakakalýrsýnýz:
Varlýðýnýzýn anlamsýzlýðýna
24. Sonbahar
Yaðmur yaðýyor, týpýr týpýr
Sessizce, gürültü yapmadan
“Sýra bende” der gibi, nazikçe
Deniz dalgasýz, yatmýþ öylesine
Belli, darýlmýþ terk edip gidenlerine
Aðustos böceði, zoraki ötüyor
Sesi kýsýk, yarýn geç belki ona
Limon çamý sararmýþ, mahsun
Yeþilini saklar gibi yalnýzlýktan
Bildin mi anason kokulu dostum
Serinlik gelmiþ bu sahile,
Sevdalý çýnarlara kalmýþ
Sessizliðin sevdasý
25. ZAMAN AÞTI
Zaman aþtý
Gönlüm þaþtý
Aklým fena karýþtý
Zaman acýlarýn ilacý deðil miydi ?
Zaman ileri doðru akmazmýydý
Zaman aþtý
Bu baharda papatyalar açmaz oldu
Sanki
Bir þeyler kaçtý, gitii…nereye bilmem
Kuþlar uçurtmalara yarenlik etmez oldu
Darýlsam, kime ki
Aðlasam, ne ola ki
Haykýrsam, kim duya ki
Sokaklar insan kahkahalarý
Geceler neþe içinde yine.
Hayal etsem biraz
Hani desem “çocuklarýmýz, geleceðimiz”
Gelecek ne verecek bilsem onlara
Yaþamýþlýk derdim olmaz belki
Dursa zaman
Ateþleri söndürsem
Zaman aþamasa sevgilerimizi
Geri verse bu bahar papatyalarýmýzý,
Hayal bu ya
Zaman utanýr belki
Boþ laf hepsi,
Biz utanmadan
Zaman niye utansýn ki
26. Sevmek
Yoku deðil,
Yokluðu severim
Aratýr beni.
Boþu deðil,
Boþluðu severim
Sordurtur beni.
Senden çok,
Sensizliði severim
Her an aratýr seni
27. Demokrasi
Demokrasi sen ne yosmasýn
Parasý olana gel diyorsun,
Olmayan ne yapsýn
Güzelliðini görmekle mi yetinsin
26 . Yelpaze
Þu insansý yaratýklarýn yalanlarý var ya
Yine bozduruyor aðzýmý,
Ulan küfretmeyi severim de
Hani ruhun yelpazesi,
Küfrettirenin hiç mi suçu yok ?
En iyisi Ben yine siktir çekeyim
Þöyle en derininden ballýca,
Aðzýma tat olsun
27. Ýnsan
Çýkarý var ise,
Nedeni yoktur.
Nedeni var ise,
Çýkarý yoktur.
Kim bu ?
Ýnsan elbette,
Hem de
En korkaðýndan
28. Dosdoðru
Doðrun ne kadar doðru ?
Ölçütü var mý ?
Ölçütü var ise,
Sýnýrý var mý
Sýnýrý var ise,
Nerede bitiyor
Bitiyor ise
Bilimden uzak mý ?
Uzak ise
Bilimin de mi sonu var ?
Deðil ise,
Dostum
Doðrun daha, bilmediðin doðrular deðil
29. Dellendim
Akþam vakti
Unutsam seni,
Gecesine yeniden sevsem
Ulan delleniyorum iþte
Hep yeniden sevsem seni diye
30. Nedensiz
Kýzsam olmuyor
Bakmasam olmuyor
Git desem olmuyor
Çekip gitsem hiç olmuyor,
Meðer
Nedensiz sevmiþim seni
31. Küs
Akþam vakti
Güneþ gibi kýzardýn bana
Anasonu seviyorum diye.
Ne yapayým be
Ýçim küs,
Kýzmýþým insana
32. Ýmkansýz
Ýçindeki fýrtýnalar salak eder beni,
Boyundan büyük yüreðin hapseder.
Ben bir hesapsýzým:
Seni sevmek gibi imkansýza kalkýþtým
33. Eþþek gözlüm
Sen sevmesen beni eþþek gözlüm,
Ne sonbahar hüzün verir bana
Ne ilkbahar sevinç,
Ne anason kokulum yar olur bana
Ne sigaramýn dumaný
34. Özgürlük
Seni sevdim özgürlük
Ne yalan söylersin
Ne aptala yatýrýrsýn.
Beni benim ile baþbaþa býrakýrsýn
Haydi, zor ama
Özgürlüðünü haykýr dersin,
Sana aþýðým
Beni benden bildiðin için
35. Mehmedime
Mehmedim,
Daðlarýn sevgisi senin
Korkusu kalleþlerin.
Hasretler senin
Yalnýzlýk kalleþlerin.
Sen sevginin oðlusun
Kalleþler nefretlerin.
Kal saðlýcakla
Kendine iyi bak yiðidim
36. Yaðmur damlasý
Seyrederken ay ýþýðýnýn dansýný
Gecenin sessiz derin güzelliðinde,
Kýyýlara çarpan dalgalarýn melodisinde,
Göz göze geldim kendimle
Dinlerken yaðmur damlalarýný gizemliliðinde,
Rüzgarýn serin dalgalarý
Okþadý yüzümü öper gibi,
Göz göze geldim kendimle
Çalýþýrken ulaþmaya gözlerimle
Baktýkça kaçan ufuklara,
Varlýðýmý hissettim, küçücük,
Göz göze geldim kendimle
Her bir geliþ
Her bir damlasýymýþ meðer,
Hiç durmadan yaðan sevgi yaðmurunun.
Sen çýktýn birden gözlerimin önüne,
Her bir noktan ýslanmýþ.
Bir bir geçiverdi sevdamdan
Seyrettiðim ay ýþýðý,
Dalgalarýn melodisi,
Yaðmur damlalarý,
Göz göze geldiðimi gördüm seninle.
37. Ýsterse canýn
Aðlamak isterse canýn
Beni erit içinde,
Gözlerinden akayým yanaklarýný öperek
Acýmasýn bakýlasý gözlerin
Uyumak isterse canýn
Beni yak içinde, mahmurluðu çöktürüp gözlerine
Uyutayým seni sýcacýk
Gülmek isterse canýn
Beni yaðdýr kalbine,
Büyüteyim içindeki çiçekleri
Sevgi kokularýna boðayým seni
38. Güfte
Güneþin önünde duran yaðmur damlasý
Hadi gel bir beste yap bana
Þöyle aþk dolu olsun,
Yaðarken güneþi fon yaptýðýn gibi.
Ben de bir güfte yazayým ona
Ýçi sevda koksun
39. Resim
Elime bir fýrça verdiler
Seni çizdim,
Bu ne dediler
Elim titredi dedim
40. Çizdim
Bir deniz çizdim önce
Sonra da içine bir sandal.
Boyadým elimi yeþilin sen tonuna
Aðaçlarý çizdim, maviye düþen gölgelerini.
Boyadým elimi mavinin sen tonuna
Ýki maviyi seviþtirdim.
Sonra,
Seni çizdim sandala:
Ýki mavinin
Maviye düþen yeþilin
Öpücüklerini gördüm sana
41. Yarim
Eyy benim
Kekik kokulu yarim.
Daðlarýmda, ovalarýmda
Þehit kanlarýmýn rengi yarim.
Sana neler oldu böyle
Düþünürüm,
“Düþünme” dersin.
“Olur mu böyle?” derim,
“Sen sus” dersin
Sana ne oldu böyle ?
Sana kimler ne etti ?
Bilmem gayrýsýný;
Sana istetmeselerde beni,
Sana aþkým bitmez yarim.
Þehidimin hatýrasý,
Sarý saçlý, mavi gözlümün emaneti
Demokrasim, hürriyetim,
Aþkým bitmez yarim.
42. Yeniymiþ yýl
Soruya bak soruya
“yeni yýldan ne bekliyorsun ?”
Ne bekliyorsan çok beklersin.
Adam ol da bekletme
Sen bir þeyler ver yeni yýla
Ne mi?
Örneðin,
“Üþümeyen çocuklar”
“Aðlamayan analar”
“Kahrolmayan babalar”
Zor mu?
Zorsa git
Maydanoz olma yeni yýla
44. Oðluma
Býyýðýnýn ucundan ter olup aktýðým
Tebessümüne esir olduðum
Kokusunda kendimi unuttuðum
Kara gözlüm, oðlum.
Hayat akýyor, bitmezmiþ geliyor
Ýdeallerin olacak hep, hýrsýna hedef
Koþacaksýn peþlerinden.
Yorulacaksýn bazý zaman,
O zaman býrak herþeyi, yürümekte iyidir.
Ama bir þeyi yarým býrakma; düþünmeyi.
Havanda su döðmek deðilse hedefin,
Düþünmeden öðrenme.
Bazen þaþakalacaksýn,
Nedir yanlýþ, nedir doðru.
Herkes yanlýþ yapar,
Aslýnda, yanlýþ olan
Yanlýþý yanlýþla düzeltmektir.
Doðru bildiðine yanlýþ diyeni anla,
Bir de onun için düþün, ama yarým býrakma.
Ýçinden bir þey,
Sen doðrusun der de
Yarýda býrakýrsan düþünmeyi
Ýþte o zaman yanlýþ yaparsýn
Demokrat ol oðlum
Merhamet ile sev.
Merhametsiz sevgi
Ayarsýz demokrasi gibidir.
Ýþine gelince deðil,
Ýþine gelmeyince de demokrat ol,
Ol ki, lider ol
Benim oðlum ol.
43. Zaman
Zaman akar, gider
Bilen varmý:
Nereden nereye,
Hýrsýzca.
Ama beceremedi akýp gitse de
Seni benden çalmayý
44. Ah be çocuk
Aþkolsun çocuk
Umutlarý aldýn gittin,
Utancý býraktýn.
Gittiðin yerde hatýrlama hiçbirþeyi
Aðlama,
Sadece uçurtmaný uçur, kuzum
Sen geri dönene dek,
Umutlar olmasýn
Yarýnlar çile çeksin
Güneþler soðusun be kuzum.
Ayný evrende yaþamamalý katiller ve çocuklar;
Ya ölmeli katiller, ya da hiç doðmamalý çocuklar.
45. Keçim
Gördükçe yalanda yaþatýlan insanlarý
Ve
Yalandan kazananlarý:
Ne yapayým ?
Keçilerim seviyor,
Kaçmasýnlar diye küfrediyorum
46.Yakýn
Bir ben varým;
Bana senin kadar yakýn,
Bir de sen varsýn;
Sana benim kadar yakýn
47.Sensizliði hayalledim
Kçklerim baðlýdýr hala topraða
Ama
Çürümüþümdür içten içten
Kavak aðaçlarý gibi.
Kimse fark edemez bunu.
Ama çocuklar,
O minikler var ya
Hissediveirler gözlerime bakýnca.
Korkarkaarým ,
Bu yüzden
Kaçmak isterim onlardan da.
Bir gün
Çýkýverir beni mýknatýs gibi gücüyle
Mavi balonlu bir yavrucak
Çiçek öpücüðü bakýþlarýyla.
‘sen de istermisin þekerimden aðabeyciðim
Aaaah
Aþýðý olduðum dili
Hançer gibi iner içime.
Kapar kucaklayýveririm
Sýcacýk iç hoplayýþýyla.
Sarýlýrým bana yardým et dercesine
Yanlýzlýðýn ikiz çocuðu
Gözyaþý ve þefkatle.
Çekinirim yemekten;
Gözyaþlarým
Akar da üzerine
Eriyip
Acý bir su oluverirse
Sevdiceðimin talý þekeri
48. sevdim
Sevdim seni
Kendimi bilebildiðim kadarýyla.
Süzüldü gözlerim
Seni hissedebildiðim kadarýnca.
Özledim seni
Her en küçüðüne bölebildiðim kadarýyla zamanýn.
Gördüm seni,
Her bir noktanda
Her birine bütün bütün adayarak kendimi.
Tuttum ellerini
Elimden yüreðime
Canýmýn içine dek titreyerek.
Kelimelere sýðmadý
Gözlerime kaçtý sevgim
Sana anlatmak istediðimde
49. Uzaklar
Gidersen uzaklara
Soðuk bir sonbahar sabahý
Rüzgarda donarken býyýklarým
Yalnýzlýk iskelesinde kalakalýrým.
Saçlarýmý sýkýp iki elimle
Haykýrýrým boþluða adýný
Güneþ doðarken
Benim üzerimden baþka heryere.
Feryatlarým güneþe varýr
Deniz bittikten sonra ufukta.
Dalýp kalýrým
Dalgalarýn kucaðýnda
Zaman iþlemezken benim için
Ýskele tahtalarýn çürüyene dek,
Duyana dek;
Bene sesleniþini
Gözlerinde bulut bulut yaþlarla,
Güneþin arkasýnda kalan kýyýlardan
50.
Seni düþünüyorum
Gözlerim
Çok uzaklara gitmiþ
Beni de alarak
Gökle yerin birleþtiði yere
Akþamýn alaca karanlýðýnda.
Seni düþünüyorum
Benliðim
Çok uzaklara gitmiþ kendimden
Hayaller ülkesine
Sevgi prensesine.
Seni düþünüyorum
Gidivermiþim birden
Tepemdeki aþk yýldýzýma
Seyrediyordum oradan
Melekler gibi uyumaný sýmsýcacýk.
51.
Seyrederken ay ýþýðýnýn dansýný
Geceninin sessiz derin güzelliðinde
Kýyýlara çarpan dalgalarýn melodisinde
Göz göze geldim kendimle
Dinlerken yaðmur damlalarýnýn gizemliliðinde
Topraðýn kokusu iþledi içime,
Doðadaki masumun serin dalgalarý okþadý yüzümü öper gibi,
Göz göze geldim kendimle
Çalýþýrken ulaþmaya gözlerimle
Battýkça kaçan ufuklara
Varlýðýmý hissettim, küçücük
Göz göze geldim kendimle
Her bir geliþ
Her bir damlasýymýþ meðer,
Hiç durmaz yaðan sevgi yaðmurunun.
Sen çýktýn birden gözlerimin önüne,
Her bir noktan ýslanmýþ.
Bir bir geçiverdi gözlerimin önünden
Seyrerttiðim ay ýþýðý,
Dinlediðim dalgalarýn melodisi,
Yaðmur damlalarý;göz göze geldiðimi gördüm seninle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.