Dereyi görmeden paçalarý sývýyorum artýk Kendimi bilmeden, gördüðüm her dereye sokuyorum ayaklarýmý. Her bilinçsizliðimin bir açlýðý var ardýnda. Benimki daha çok muhtaçlýk gibi...
Her cümlemin ardýnda bir sevgi yatýyor. Gülen yüzümün solan çiçekleri mevcut. Çiçeklere de açým, solduklarýndan beri. Çiçeklerim... Kalbimin en ücra köþesi...
Çiçekler bir sevdadýr bende. Çiçeklerim artýk hiç solmasalar keþke.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilmiyorum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.