Sýradýþý bir düþ sonrasýydý sanýrým Herkes bir o kadar tanýdýk Ben kendime asýrlýk yabancýyken
Ellerimde yaban gülleri gülümserken Ýçimdeki acý kendi kendine yalancýyken Ýyiyim diyordum habire Kahkâhasý eksilmeyen umutlarýmý kemirirken acýlarým
Gamzelerim sulu sepken aðlýyorken Çukurlarýna tüylü hançerle çizik atýyordu Hüznümün sekiz oktavlýk utanmaz yaný Hiç býkmadan usanmadan
Tam da bu sýrada Bir kalýn do çalsaydý parmaklarým Bir de si Biraz da mi En çok la Fa yý es geçmeden Sol yapsaydýk aþkla birlikte Solumuz sonsuz aþkla çarparken Re de soluklanaydýk dut aðacýný silkeleme payý kadar
Veeee Dere boyundan topladýðýmýz Sekiz renkli taþlarýn sayýsý kadar Kaderde kavuþmak olsaydý hep Mutlu olur muyduk acaba
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.