Sivas Gar'ında

Akþamýn bir vakti Sivas gar’ýnda
Ardýndan gizlice baktým aðladým
Otobüs perondan çýktýðý anda
Derince bir eyvah çektim aðladým

Bir halden bin acý doldu içime
Ölçerim tartarým gelmez biçime
Gözündeki yaþlar gitti gücüme
Duvarýn dibine çöktüm aðladým

Meçhule þahlandý ayrýlýk atý
Karardý bir anda gök denen çatý
Sigara denilen düþman illeti
Peþ peþe kaç kere yaktým aðladým

Önüne geçip de dur diyemedim
Elini yüzüme sür diyemedim
Al beni de götür yar diyemedim
Dilimi diþimi sýktým aðladým

Bu nasýl vedaydý bu nasýl iþti
Ýçime tarifsiz bi,r sancý düþtü
Haziranda sanki her taraf kýþtý
Gözlerimden tolu döktüm aðladým

Ateþine muhtaç küllere döndüm
Yapraðý sararmýþ güllere döndüm
Damla damla doldum sellere döndüm
Kýzýl nehre doðru aktým aðladým

Mevla ya el açtým diledim aman
Baþa gelmeyince bilinmez yaman
Yolumu bürüdü hoyrat bir duman
Yüzümü önüme yýktým aðladým

Belki sen tamamdýn Bilal’dý eksik
Bazen daðlar, bazen engeldir eþik
Onlarca yýl geçse kanar bu kesik
Çaresiz boynumu büktüm aðladým... Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: