Karanlýðýn tam ortasýndayým... Ne gün batýmý bana yakýn, Ne de gün doðumu... Hangi yöne baksam karanlýk. Ne geçen gün bana yakýn, Ne de gelecek gün.
Karanlýðýn tam ortasýndayým... YUSUF misali... Dipsiz bir koyunun dibinde, Açýk olsa da gözlerim, Görünmez... Ne aðaçlarýn yeþili, Duyulmaz. Ne de kuþ larýn cývýltýsý...
Karanlýðýn tam ortasýndayým... Ne geleceðe dair hayallerim, Ne de geçmiþe uzanabiliyor ellerim. Kurumuþ bir aðaç misali... Her gün ateþe biraz daha yakýn.
Karanlýðýn tam ortasýndayým... Sahra çölünde... Yolunu kaybrtmiþ bir bedevi misali, Ne rotamý belirleyen pusulam, Ne de idare edebilecek zulam... Çaresizlik sarmýþ dört bir yanýmý, Aldýðým her nefeste... Ben ölüme, Ölüm bana yakýn...
GÜRSEL ÇALÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Çalğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.