þahtan padiþaha uzayan pir basit anlamalar geçidinde savrum öðretiler yüksek derinine cuma merdivenlerini aradýðýmýz sabah
nefslerin yaðmur içen gökyüzü þeytanlarýmýzý zincirledik katil evriyeni gerillalar dönüyor aklýmýzýn masumiyetine iki arada bir derede yürümelerimiz ayaklarýn çokluðuna kirlenmek güzel denir hep cam kýran çocuklarý vurulan kentlerde yaþam kirlisi çoðu bizim en ölümünel seviþmelerimiz
doðuma sancý gibi biþey bu son iftardan kalma bilsen kaverengi gözlerin sahuruna dirilmeyi nasýl da özledim
immortalis - patagon
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.