İSTANBUL GİBİ SEV BENİ
Seni andým dün yine
Güzelliðini Ýstanbul
Yüzüme vuran rüzgarlarýn
Hasretin her damlasý gibi yayýlýrdý gözlerime
Güneþin doðardý, incili sahillerime
Bir hatýranýn tekrarý gibidir zaman
Satýr aralarýndaki özlemim
Ellerimle tutuyor gibiyim güzelliðini
Ey Ýstanbul...
Ýstanbul uhreviliðini taþýyan dünyadan selam sana
Bir kapý açýlmýþ gibi gökyüzüne hem gece hem gündüz
Kötülüklerden eser kalmasýn yeryüzünde
Her yanýný kaplasa da örülmüþ kývrýlan yollarý
Karþý sahilinden ulaþmak isteriz ulvi ve uhrevi bir insan olarak
Yükselen göklerine her zaman
Çilekeþ yoksunluðumuz düðmelenir sokaklarýnda
Yorgunluðum birikir dizlerimde aldýrýþ bile etmem
Sevdalar biriktirdiðim þehrime
Ver ellerini Ýstanbul’um
Gezineyim özgürce bakýþlarýn altýnda denizlerini
Yýlgýn atlarý esir düþermiþ yorgunluðumuzla
Sen istesen de istemesen de olacak bunlar behçet
Ey güzel Ýstanbul sýrdaþ gibi gör beni
Kalem ucundan dökülen mýsralarýmla süslüyorum seni
Dokunuyordu sarý yapraklarýna parmak uçlarým
Sonbahar rüzgarlarý eserken ufkun haþmetinde
Masumiyetim bir býçak yarasýnda gizlenirdi karanlýklarda
Mehtaba bakarken gözlerini hatýrlarým
Bakýþlarýmý bir beste olup dinlerken deniz
Gam düþse de sularýna mavisinde denizim
Berraklýðýnda mutluluðu görmek isterdik her zaman
Ýstanbul ay gibi sev, beni
Ne olur hisset ve al yanýna
Gönlünde sakla beni
Behçet Bük Eskiþehir
haziran 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.