ben rüzgarlarýn kýzýyým.
balta girmemiþ ormanlardan geldim
meskenim denizdir.
o yüzden biraz tuzludur tenim
birazda ýslaktýr gözlerim
duygular savurdu rüzgarlarla
aklýmla onlarýda yitirdim.
bir o deniz,
bir bu deniz
dalgalarýnda kaybolur giderim
bazen dibe vururum,
bazen en büyük dalga kýran olurum
bazen uçurumlarýn kenarlarýnda
gördüklerime tutunurum
bazen uçurum ben olurum
bazense oradaki insanlarýn,
setleri olurum...
hiç bir þey olmamaktansa
denizlerimin þehidi olurum.
bir kýrlangýç’a ya da bir,
kaya parçasýna yaren olurum.
suya atýlan her sevgilinin,
þiirlerini, öykülerini okur
onlarla avunurum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.