Kirden Adam (Sakura)

Kirdendi adam, irindi üstü baþý
Gelip tuttu gönlümü, balçýða buladý
Kirdendi adam, kir tutmuþtu sakalý
Gelip öptü alnýmdan, namusum karalandý
Kirdendi adam, kir tutmuþtu umutlarý
Gelip ekti ömrüme, umut dediði çamurlarý
Söyle kirden adam, haine çýkan o adýn neydi ?
Karanlýk mýydý, þeytan mý; yoksa can koparan mý ?
Ezip geçtiðin bu gönül, bana reva mý ?

Kirdendi adam, kirdendi aþký
Kirliydi umutlarý, aþk diye soluduðu havasý
Geldi tuttu elleriyle, katrana çevirdi bütün vahalarý
Kirdendi adam, kirliydi adýmlarý
Adam yerine saydýk biz, kocaman bir balçýðý
Kirdendi adam, kirliydi masallarý
Ömrüme deðdi, o kir tutmuþ bakýþlarý
Kirdendi adam, hastaydý ruhu
Çürümüþtü duygularý, salgýn bir hastalýk oldu

Kirdendi adam, kirliydi býraktýklarý
Gönülde gerçek aþkýn pýnarýyla yýkandý
Öyle bir çözüldü ki adam, akýl oldu tende ziyan
Kirden deðilmiþ meðer adam, adamdan kocaman bir kir
Geriye kaldý sadece, zehir zemberek anýlar bakir
Bir gölgeymiþ kirden adam, adam tutmuþ kirleri
Yýkanýnca, hepsi birden yok olup gidiverdi
Kirdendi adam, kirliydi ömrüme geliþleri
Gönül Rab’bin nuruyla huzuru bulduðunda
Tüm kirler terk-i beden oluverdi

19.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: