Azrail Karası (Sakura)
Yalandýn sen, kocaman bir yalan
Aldandým, inandým senli bütün yalanlara
Savruldum, çocuk kahkahalarýyla kollarýna
Tutunacak tek dalýmdýn, bilmedin haince kýrdýn
Kaldým mý, düþtüm mü vuslat uçurumlara
Dönüp de bakmadýn ardýna, býraktýðýn enkaza
Hicranlarýn koynuna sattýðýn masum aþka, bakmadýn
Yalandýn sen, masumca bakan yalan
Nedense inandým sevgine, tutundum yüreðine
Sýðýndým kör karanlýk limanlarýna, huzurdur diye
Iþýðým umudumsun sandým, pervane olduðunda yüreðime
Yalandýn sen, zavallý bir yalan
Sevgin de, sarýþýn da, sözlerin de yalan
Aþk naðmeleri yazan ellerin, söyleyen dillerin yalan
Yüreðime umut deyip ektiðin, sevgi çiçekleri yalan
Kaçtýn sen, yalanlarý bana býrakarak aþktan kaçtýn
Giderken ardýna bile bakmadýn, karanlýklara sýðýndýn kaçtýn
Ardýndaki yüreði kanatarak, sevgi kelebeklerini týrtýl býrakarak
Üç kuruþluk et parçasýna sattýn, cennet bahçelerine sardýðým aþký
Söktün, senin için tomurcuk tutmuþ gülleri kökünden söktün
Canýmý söker gibi, ömrümü tende yakar gibi
Gittin sen, ardýna bile bakmadan gittin
Sen gittin; inanç , umut , aþk benden gitti
Masumluk gitti, gidiþine attýðýn her adýmda
Avuç içlerindeydi can çekiþen ömrüm
Görmedi beni, o gözlerindeki azrail karasý
Gittin sen, sadece gittin
Sen gittin bilmedin, o vakit ben bende bittim
16.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.