Bir divane bir derviş

Ýþimiz Allah’a kaldý, kul þaþýrmýþ düzelmez
Kafa kalýn kalýplý, çekiç vursan düzelmez
Ahiret uzak san ki, ibadete özenmez
Beyhude yaþýyorsun, Hesabýný yapsana

Her þeyi o biliyor, aklý nerden buldu
Boþlukta yüzer yýldýz. bir yolda ahenk kurdu
Hesaba akýl ermez, bilim ne bilip durdu
Yardan var yaratýr. Düþünüp anlasana

Fukarasýn fukara, ilim var onu ara
Boþa hiç soru sarma, yazýk etme zamana
Yalandan köprü kurma, çarparsýn anlayana
Ýnsan hiç düþünmez mi. denileni duysana

Her peygamber fanidir, bir þeyler koyup gitti
Ýnsan oðlu nankördür, her þeyi inkar etti
Nefsine yenik düþtü, kulu neye benzetti
Kendin akýllý sanma, yýldýzlarý saysana

Nankördür insan nankör. insan olmuþ bakar kör
Kelam kitap içinde, aç oku doðruyu gör
Allah kulluk bekliyor, aramaz ki beyle sör
Niçin geldin cihana, sen kendine sorsana

Keramet ehli olan, sana hep yanlýþ gelir
Meczup gibi dolanan, düþün neyle eylenir
Allah için yol bulan, dertsiz gibi söylenir
Yoldan çýkmýþ görürsen, o bilmez sormasana

Allah sana gönderdi, bir ademden peygamber
Bu sonuncu söyledi, gözlerin neyi gözler
Kelamý o bilendi, bak hadisler ne söyler
Þemistan der duysana, beynamaz olmasana


09 /06/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: