Güzel insanlar çýkabilir karþýnýza
umudunuzu yitirmeyin asla...
Hiç tanýmadýðýnýz
hiç bilmediðiniz bir þehirde bile
gözlerinden zeka fýþkýran
hayata güle güle
yüreðinden bir þeyler katanlar vardýr...
Kiminin omuzlarýnda kendi yükü
kazanýlan helal paralar
kiminin omuzlarýnda belki bir þehrin
ya da ortasýndan geçen coþkulu nehrin...
Yitirmeyin umudunuzu
umuda ne kurþun iþler ne de bomba
uzay boþluðuna gönderin korkunuzu...
Bazý zaman insanlar çoðaltýr birbirini
bazý zaman
yerin dibine çivi gibi çakarlar...
Sokakta bir ayakkabý boyacýsý
güzel insandýr
eliyle sildiði zaman alnýnýn terini
illaki bilir
ona ayakkabý boyatanlarýn kýymetini yerini...
Bir simitçi çocuktur kimi zaman
cebinden düþürdüðün yüz lirayý
sana amca diye uzattýðýnda doðruluðu öðreten...
Cehennem sýcaðýnda
bir bardak su verdiyse baþý yaþmaklý teyze
yoldan geçerken girdiði bahçede
aðacýn altýna
beþ tane portakalýn parasýný koyan vatandaþ
ve bu vatan için gözünü kýrpmadan
kanýný döken kim varsa hepsi gardaþ
hepsi güzel insandýr...
Umudunuzu yitirmeyin asla
insandan yana
güzel insanlar çýkabilir karþýnýza...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.