hayat ki sensizliðin de yorar beni bitmeyen bir de senin hayalin en çok bunlar aðýr gelir bana öyle güçlü idiler ki kendimi unuttum sensizliðin de...
saçlarýn saz teli gibi her dokunduðum da sanki ruhuma üflenen müzik seli sen ki benden gittiðin den beri kendimi unuttum sensizliðin de...
ahh! bir de gözlerin baktýkça körleþen gözlerim yokluðun da boðuldum sende duraksayanlar içinde en çok yanandýr yüreðim... çoðalan insanlar içinde her gün yalnýzlaþarak ölmekten yoruldum sensizliðin girdabýnda kendimi unuttum...
nedir bu yel bu sert esen rüzgar içim sensizliðe sürgün sadece hayalin kaldý bana kar, bu kaçýncý gün sensizliðin de, saymayý da unuttum kendimi de kendini benden çaldýðýn gün...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.