YETER Kİ

YETER KÝ
Dost ol yoldaþýna,
Düþman ol kaygýlarýna,
Layýk ol Mevla’ya,
Ýnan kendi doðruluðuna.

Neþeli olmak varken bu ne hal,
Hastalýðý yen, saðlýklý kal,
Damarlarýnda aksýn kan, normal,
Nefsini etme baþkasýna hamal.

Bütünden ayrýlma yerler seni,
Atýlan oklardan kolla kendini,
Korkma, kartallar yapar evini,
Çok sev seni seveni.

Gez; geceyi, gündüzü, ovayý…
Bekle, gündüz güneþi gece ayý,
Serinlesin aç baðrýný,
Kimseye verme sýrrýný.

Karanlýk korkutmasýn yarýnlarýný,
Sabret bekle göreceksin aydýnlýðý,
Koþarken kýrmazsan ayaklarýný,
Bulacaksýn serabý.

Altýn ýþýk sönmez,
Bozkurt yanlýþ yol göstermez,
Kahramanlar ölür de geri dönmez,
Adam olan zulme baþ eðmez.



Sosyal Medyada Paylaşın: