Yanlýþa eðilip, doðrudan caymam
Dokuz köyden dahi, sürseler bile,
Eðrileri asla, doðrudan saymam
Defterimi dahi, dürseler bile.
Ben halkýn tellalý, eli ulaðý,
Suskunlarýn dili, ahraz kulaðý,
Kýrýlmaz kalemim, asla bileði,
Alnýmdan sýrtýmdan, vursalar bile.
Sözümle özümü, bir eylerim ben,
Pir Sultan Abdal’ý, pir eylerim ben,
Yazmayan kalemi, kýr eylerim ben,
Canýmý ecele, verseler bile.
Su ateþten korkmaz, buzlar soðuktur,
Her devir deðiþen, tek dalkavuktur,
Yýlmam ve yýkýlmam, kalemim diktir,
Beni çarmýhlara, gerseler bile.
Gayem güne düþmek, olmadý asla,
Yazdýðým eseri, tarihe yasla,
Sözüm altýn ise, gizlenmez pasla,
Beni düþmanýmdan, sorsalar bile
Kul Figan der ki, yazdýðým silmem,
Kula kul olmadým, biatý bilmem,
Yalaka kalemle asla bir olmam,
Beni yerden yere, serseler bile.
Kul Figani ( Erdem Gümüþ)
04.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.