Kendimi pervasýzca þehrin sokaklarýna atýyorum. Savuruyorum avucumda ne varsa ortalýða. Yeniden ..... Yeniden kendi içinde kaybolan çocuk oluyorum. Yüzler görüyorum... Kederli , Mutlu, Ve anlamsýz....
Yürüyorum.... Olanca anlamsýzlýkla yürüyorum, Kanarken her adýmým.
Aydýnlatýyor rengarenk ýþýklar, Yüzümün kýyýsýný. Þehrin kirli sokaklarýnda, Beni omzuna alacak, Beyaz kanatlý bir melek bekliyorum. Umutla ..... Ve çýðlýkla....
Kendimi pervasýzva þehrin sokaklarýna atýyorum. Çaresizliðini dinliyorum þarkýlarýn, Genzim sýzlýyor yeniden Elfidaya... Yeniden.... Yeniden kendi içimde büyüyorum, Bin ölüp , Bir diriliyorum....... Gülnaz☺
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülnaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.