Dostumsun sen ! Gülünce ; Suskun bir havayý kahkahaya boðan Elem gecelerin karanlýðýný Bir tebessümle ak’a çalan Ustam… Ilýk yaz meltemlerinin düþürdüðü ýslýk kadar Niteliksizim þimdi ‘Anlamý yok’diyorsun hiçbir þeyin Her bir þeyin anlamsýzlýðý var Olmayýnca yaný baþýmda Çaresizlik mi ararsýn ? Bak göðe Uçlar kadar yalnýzým Ben kendime yanlýþým ! Yazdýðým þiirlere mi acýyayým Yoksa seni bir kalemde Mýsraya sýðdýrdýðýma mý ?
Oysa ne çok benzerdi umutlarýn Benim ilk vazgeçiþlerime Ýlk sevgiliyi alnýndan öpüþüme Ve ilk ayrýlýðýn ‘dokuz nokta dört þiddetine ! ‘ Geçer giderdi gözlerimizden Birer birer anýlar Alnýmýza deðen her güneþten Bir alacaðýmýz olurdu ; Nice umut dolu baharlar ! Durma ört üstüne bu kara geceyi Bir ömür beklerim geliþinle cennet güneþi !
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.özkan özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.