Biliyorsun. Hala birine aþýk olabilirim. Sana hiç benzemeyen çocuklarým olur. Adýnýn hiç anýlmadýðý bir hayat kurarým. Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman... Biliyorsun Herkes bi yolunu bulup tamamlanýr aslýnda. Herkes unutur... Babanýn cüzdanýndan çaldýðýn paralar gibidir bazý þeyler, belli oluncaya kadar devam edilir... Biliyorsun. Unutabilirim. Zaten ben kimleri unuttum. Onlardan biri olur, hayatýmýn en kullanýlmayan yerine kaldýrýlýr suretin. Tozlanýrsýn. Üzerin örtülür... Biliyorsun. Seni sevdim. Bir gün kör olsaydýnda severdim. Ellerin olmasaydý mesela. Ellerin olmasaydý sen bile kendini sevmezdin oysa... Biliyorsun. Kimsenin tek bi seçeneði yok bu hayatta. Hala seni bana unutturacak insanlar tanýyabilirim. Baþka bi ses kazýnýr kulaklarýma... Biliyorsun. Herkesin kendini kurtaracak bi bahanesi var aslýnda. Oysa, Ölene kadar sevebilirdim seni Eðer biraz yardým etseydin bana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosterci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.