OLMAZ OLSUN
Dar aðacýna çýkmadan asýlabilmekte mesele
Yanmadan hissetmekte acýsýný yine de
Durmuyor ki söz aðýzdaki gibi çýnca dýþarý,
Ýnsanýn þu dili kendisine düþman ve de haþarý...
Ne zaman istesen o çok bekleneni sabýrla
Ne fedakârlýklar yaptýn kimbilir bu hýrsla
Ne çâre ki yaralar daha baðlamadan kabuk
Bir alenen tavýr ki çýkar birden ortaya,
Ne gönül býrakýr ortada ne de bir rüya...
Hissedersin kendini o an boþlukta
Belki bir dost el deðer sanýrsýn bümük omzuna
Yine de mahsun kalýrsýn herþete raðmen
Büyük adamsýndýr þimdi,hýrsýna galip gelirsen.
Ne de kolaydýr insana hesapsýz atýp tutmak
Kâbesidir gönlü insanýn,kýrýlýrsa tutmaz düzen,
Aslýnda çâresidir geride býrakmak ve unutmak
Farkedebilenler alýr gönül,hayat baþlar yeniden.
Bilerek kýrmamalý insanlarý,vardýr kalpleri
Hususiyeti budur iþin, dile vurmalý dizgin
Sevgi ve muhabbetler besler karþýlýklý hisleri
Gönlü zengin olanlardýr yaþarlar hep dingin.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.