VAR MIDIR BİLMEM
Çýkýnca seyrine gözü,gönü doyuran
Efkârýný unutturup sana neþe katan
Doðunca güneþi tandan,içine doðan,
Göze zevk, akla da ýþýltý saçan
Adý her ne ise, böyle yurt,vatan var mýdýr bilmem.
Almýyor insan bir feyz sýradanlýktan
Sýkýlýyor için sanki böyle kumpastan
Yaþamak varken delice, uyuþuklukltan
Bizi öze döndürecek formülden, hesaptan
Anlayacak bir ustasý var mýdýr bilmem.
Okumak deðil hayat sadece,icradýr da diyen
Ýnsaný bir hevesle iþe daldýran
Dikenlerin içinden özsuyu bulan
Halen derin ince eleyip sýký dokuyan
Danýþacak bir erbabým var mýdýr bilmem.
Kim olduðumu bana hep hatýrlatan
Yoldan çýkarsam eðer, çýkarsýz beni uyaran
Arkadaþtan da öte, dostluklar kuran
Bir yakýným, dostum var mýdýr bilmem.
Yüküm aðýr, çekmek onu deðer mi buna
Saðým, solum densiz dolu, hele bak þuna
Ýki cilve, elbise, þatafat ile sanki yaratmýþtýr küçük daðlarý
Ben halen bulamadým böylesi bir sýrlý odayý
Adam oldum kolaylýkla, diyen þarlatanlarý
Sindiremem asla içime, siner mi bilmem.
Ne yaparsa insan önce yensin nefsini
Býraksýn gaflet, kin dolu uðursuz iþleri
Adam olunuyormuþ sanýpta, ardýndan güldürenleri
Kaâle alayým mý bilmem bu cahilleri.
Anladýðým þudur ki hayattan, sen hep iyi ol,
Sen olursan iyilerden, hem de þükürlü kul
O zaman görünür sana önünde bemberrak bir yol
Uçulur mu, koþulur mu onu bilemem.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.