Zaman... Tropik ormanlarda bir zambak yapraðýnýn üstünde duran su damlasý gibidir Vakittir nakittir o an misali kadar canlýdýr Zambak yapraðýnýn hafif bir yel ahengiyle sallanmasýný bekler O an geldiðinde yapraðýn kýmýldamasýyla beraber düþer yok olur Arkasýnda sadece hafif nemlý bir iz býrakarak Bir daha ayný zambak yapraðýna yine ayný tropik ormanda rastlamak münkündür elbet Lakin o üstünde duran su damlacýðý ayný deðildir Bu defa çok baþka bambaþka bir su damlacýðýdýr Týpký kaybettiðimiz o an gibi kaybedilmiþtir artýk Zaman ve mekanlar ayný dursalarda Zamanla insan su damlaciði kadar kolayca silinip kaybulmaktadýr Zamanýn ahir vakitlerinde...
OtuzMayýsÝkibinondokuz Faruk Fahrettin ÖZCANAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
farukozcanan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.