Gelecek biliyorummm

Eski bir mabedin ayak izleriydi,
O anneydi.
Gözünden yaþlar akarak annesini özlüyordu.
Annesinin acýlarýydý paylaþtýklarý.
Cama yaþlý gözlerini dayamýþ,
Yine bir hüzün vaktinin geldiðini anlamýþtý…
Perdeleri ya gelirse diye tekrar tekrar aralamýþ ve gözü yollara dökülmüþtü.
Çiðniyordu zaman tüm umutlarýný,sevinçlerini.
Hak etmediði bir hayatýn pençelerini yemekten býkmýþ,
Ýsyanlarýný kalbine akýtmýþ ve her seferinde yalnýz aðlamýþtý…
O anneydi.
Beklemekten yorulmuþ bir bedenle geleceklerini zannettiði çocuklarýný,
Fedakarlýklardan vazgeçmeden zamana inat bir halde…
Bekledi.
Sanki doðum sancýlarý geçiriyordu yaþlý bedeninde,
Yine unutulmuþ yine yalnýz.
Kendisinden vazgeçtiði anda tutunmuþtu hayata;
Çocuðu hayat vermiþken ona,þimdi hayatýný alýyordu yavaþ yavaþ…
Yine kýzamýyordu bu hasretine, yine soðuklarda bir göz odada ölümü bekliyordu.
Görmeliydi onu okþamalýydý saçlarýný ve son birkez,
uyutmalýydý dizlerinde.
Ama gece gelmiþ, her þey tekrar kararmýþ, düþünceleri bulanýklaþmýþ,
yinede affediyordu çocuðunu tüm acýlarýnýn içinde.
Kalbinin derinliklerinde bastýrýyordu acýsýný
ve kalbi sýkýþmýþtý tekrar…
Gözleri aðlamaklý.
Gözündeki yaþ yastýða süzülürken dileði;
Azrailin çocuðundan önce gelmemesiydi
ÞAÝRcik Ahmet Necat UCUR
31.05.2019 Bozüyük
Sosyal Medyada Paylaşın: