Yürek yangýnýndan biçare olan, Bir resme bakarken gözleri dolan, Esen rüzgârlardan teselli bulan, Akþam olduðunda eve giremez.
Mecburi ayrýlýk büker belini, Bazen gizleyemez gözün selini, Yazmaya kalkýþýr, çeker elini, Sevdim dediðini, dile veremez.
Baharý görmeden kýþa girince, Güzel yaz günleri sona erince, Her þey olmuyor ki yerli yerince, Güller solup gider, amma deremez.
Kalbi kýrýk olan her gün yastadýr, Bir gün iyiyse, üç gün hastadýr, Sitemi dünyaya, bazen dostadýr, Yinede araya duvar öremez.
Sabri Koca
Þaire teþekkürlerimle.....
Ayrýlmýþým bende, güzelim yardan Daðlarda kýþ mý var, geçilmez kardan Kim kurtarýr beni, bunaldým dardan Gitmiþ nazlý yarim, bir gün aramaz... Ahmet KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.