öðle arasý bi ikindi çekti ki caným
sorma gitsin
þöyle yeþil ile mavinin, gözlerden uzak
usulca öpüþtüðü kaçamak bi koyda
mavi bayraklar diksek seninle
bakir kalmýþ sulara
içimden bir ses
kalbin, yan gelip yatma yeri olmadýðýný söylüyor
aþka koþmak yerine
el ele yürüyüþe çýk diyor..
ayak izleriniz kalsýn
onu da köpük yutsun
içime kalsa kumlara uzanýp
Sertap ile serap arasýnda
þarap niyetine
bir içim seni, iç diyor
demesine de
sorma iþte
mayýs tükenirken dalýnda
bahara verir mi hiç yaz
bronz’laþan madalya
aklýmla fikrim arasý bi cinlik geçti ki þimdi
sorma gitsin
evvelce batýrdýðým bir geminin ganimeti
sürüklense kýyýya
mantar týpalý þiþesinde
okunurken hikayem
aþkým aþkým
kuþlara bak hele
ya bana deðil havaya
desem
tabi sen de
oracýkta
þýp diye yesen
ayný þiþede aladdine
alaaddine
alaattine
ya her neyse iþte
o þeye bürünen cinden
üç dilek dilemeye gelse
-de
kurtulsak hikayeden
sen beni dilerken bir yandan
ben,
seninle birlikte cini
bir de cin ile çince konuþtuðum
Nastassja Kinski
derken,
öðle
ara olmaktan bi çýktý ki
sorma gitsin
ikindiye çok var þimdi
dakikayý saate
eti
kemiðe
aþký
meþke
ör gitsin..